دستگیری این استاد دانشگاه روس توسط دولت گرجستان شکاف بین این کشور و روسیه عمیق تر می شود
سرویس گرجستان/خبرگزاری آران
خبرگزاری آران / سرویس گرجستان : دستگیری یک استاد دانشگاه روس توسط دولت گرجستان شکاف بین این کشور و روسیه عمیق تر می شود.
آندری نیکلایف تحلیلگر روزنامه اینترنتی روسی نیزاویسیمایا گازیه تا با اشاره به ادامه وخامت اوضاع در گرجستان چنین می نویسد: در شرایطی که گفتگوهای میخاییل ساآکاشویلی رئیس جمهور این کشور با مخالفان هیچ نتیجه ای نداده و مخالفان قصد دارند راهپیماییها اعتراض امیز را تشدید کنند دولت همچنان روشهای خشونت امیز و ایجاد جو رعب و وحشت را در جامعه ادامه می دهد و در واقع دستگیری مخالفان و ترساندن مردم مشخصه های اصلی کسی است که با شعار دمکراسی و برابری و عدالت اجتماعی در راس قدرت قرار گرفته است. گریگوری خوخاشویلی سیاستمدار گرجی پیش بینی می کند که یک دوره انتقالی یعنی گذر از مرحله خودکامگی به استبداد مطلق در گرجستان در جریان است اما ظاهرا ارزیابی وی چندان صحیح نیست چون در این کشور عملا رژیم بسیار مستبدی برقرار شده است. به عنوان مثال می توان با اطمینان گفت که جاسوسی یکی از مرسوم ترین روشهای دولت این کشور است. هر چه که در این کشور بر خلاف میل میخاییل ساآکاشویلی رخ دهد یعنی راهپیماییهای اعتراض امیز، شورش نظامیان و اوضاع دشوار اجتماعی و اقتصادی، به روسیه نسبت داده می شود و تفلیس همه این مسائل را نتیجه تلاشهای مسکو می نامد. اما از انجا که عملا هیچ گونه مدرکی برای اثبات این ادعاهای دروغ وجود ندارد و نخواهد داشت دولت ساآکاشویلی شروع به یک سری اقدامات تحریک امیز کرده که یکی از تازه ترین انها دستگیری و زندانی کردن ولادیمیر واخانیا شهروند روسیه در ماه اوریل بوده است. این شخص که دارای مدرک دکترای حقوق، استاد دانشگاه، عضو چندین اکادمی و نویسنده دهها مقاله علمی و کتاب در زمینه تاریخ و حقوق است در نامه سرگشاده ای که خطاب به گرجی های ساکن روسیه نوشته ماجرای دستگیری و بدرفتاری دولت گرجستان را بر ملا کرده است. به گفته واخانیا ابتدا وی را وادار به اعتراف به جاسوسی کرده اند که وی طبیعتا از این کار سر باز زده و سپس گذرنامه روسی و گذرنامه گرجی را که خود ساآکاشویلی در سال دو هزارو هشت به وی داده بود توقیف کرده اند تا وی عملا امکان خروج از گرجستان و تردد در این کشور را از دست بدهد. سپس پرونده عجیبی علیه وی به جریان انداخته اند که بر اساس ان نوار مصاحبه خودش را از یک خبرنگار تحویل گرفته است! بعد از این جریان دویست نیروی ویژه تا دندان مسلح گرجی به خانه وی حمله کرده اند تا این نوار را پس بگیرند و علاوه بر شلیک هوایی اعضای خانواده و همسایگان وی را مورد ضرب و شتم قرار داده اند اما با این وجود هیچ چیز نیافته اند و در عوض وی را به نگهداری سلاح متهم کرده اند. در واقع گرجیها برای محکوم کردن افراد به جاسوسی برای روسیه به سه چهار مدرک نیاز دارند که عبارتند از مواد مخدر، کتابهای افراطی، سلاح و گیرنده رادیویی. انها در مورد واخانیا مورد سوم را انتخاب کرده اند. بر اساس قوانین گرجستان مجازات نگهداری، حمل، ساخت، انتقال یا معامله سلاح گرم سه سال زندان است.
به نوشته تحلیلگر روزنامه ولادیمیر واخانیا مورد بسیار مناسبی برای متهم شدن به جاسوسی است. اولا وی در زمان خود دردادستانی روسیه کار می کرده است. دوما عضو اتحادیه خبرنگاران روسیه بوده و به گفته مقامات گرجستان روزنامه نگاران روس خیلی در مورد ساآکاشویلی مطلب می نویسند. سوما وی رئیس سندیکای سربازان و کارکنان نهادهای انتظامی استان مسکو بوده و به زعم مقامات گرجستان حتما در همان جا زمینه های سرنگونی رئیس جمهور این کشور را فراهم کرده است. چهارم وی به طور علنی اعلام کرده که تمایل گرجستان به پیوستن به ناتو موجب خدشه دار شدن تمامیت ارضی این کشور می شود و شکی نیست که هر کس چنین سخنانی به زبان اورد دشمن شخصی ساآکاشویلی حامی این ایده به شمار می رود و بالاخره پنجما واخانیا تقریبا همزمان با ولادیمیر پوتین در دانشکده حقوق تحصیل کرده است!
به این ترتیب از قرار معلوم زمانی که میخاییل سااکاشویلی گذرنامه گرجی را به واخانیا تقدیم می کرده بنا به دلایلی به این مسائل توجه نکرده است! شاید به این دلیل که در ان زمان یعنی قبل از حمله وحشیانیه رژیم ساآکاشویلی به اوستیای جنوبی وی خود را قدرتمند احساس می کرد و هیچ دلیلی برای منحرف کردن افکار عمومی گرجستان از عملکردش وجود نداشت.
اما مهمترین مسئله این است که واخانیا حزب مخالف متلیانی ساکارتولو را ایجاد کرده است که نشست ان روز یازدهم مارس برگزار شد و درست در همان زمان پرونده جزایی علیه وی به جریان گذاشته شد و چهار روز بعد وی را پشت میله های زندان قرار دادند. این تمام دمکراسی است که ساآکاشویلی ادعای ان را دارد.
به نوشته کارشناس روزنامه خود واخانیا، بستگان و یارانش تا کنون به مراجع مختلف روسی و بین المللی از جمله دمیتری مدوف رئیس جمهور روسیه، رهبران سایر کشورهای جهان، ولادیمیر لوکین مسئول تام الاختیار حقوق بشر در روسیه، ژوزه مانوئل باروزو رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا و چندین سازمان دیگر مراجعه و درخواست کمک کرده اند اما هنوز کسی به درخواست آنها واکنش نشان نداده است.
پایان پیام.