سرویس آذربایجان/خبرگزاری آران
ولی جباری – کارشناس ارشد جامعه شناسی شیعیان
این روزها خبرهای تعجب آوری از جمهوری مسلمان نشین آذربایجان منتشر می شود. طبق اعلام مطبوعات و رسانه های این کشور، چند مسجد در شهر باکو به دست ماموران حکومت تخریب گردیده وتعدادی نیز با زور سرنیزه ماموران حکومت بسته شده است و مسئولین حکومتی از مقدمات تخریب چند مسجد دیگر خبر داده اند. آنها اعلام کرده اند مساجدی بدون مجوز دولت در طول دو دهه گذشته ساخته شده اند، تخریب خواهند شد. به عبارت دیگر هیچ مسجد و یا اماکن مذهبی به صرف اینکه تحت نظارت حکومت نیست باید از بین برده شود این در حالی است که مردم مسلمان این کشور از به شدت از کمبود مسجد برای برگزاری مراسمات دینی و تعظیم شعائر اسلامی رنج می برند و از آموزشهای دینی محروم هستند.
از سوی دیگر در طول چند ماه گذشته قانونی به تصویب مجلس فرمایشی و ابلاغ حکومت این کشور رسید که هدف آن کنترل کامل امورات دینی در جمهوری آذربایجان است و بر اساس مفاد آن تمامی گروهها و جمعیتهای دینی بایستی تحت نظارت حکومت در آیند و بدلیل عدم کنترل بر این جمعیتها بایستی مجدداً مجوز رسمی فعالیت را اخذ نمایند در غیر اینصورت غیر قانونی بوده و بایستی تعطیل گردند (تا آنکه مورد تائید حکومت است مجوز بگیرد و آنچه مخالف ایده ها و اهداف حکومت باشد، منحل گردد) و هیچ تحصیل کرده دینی خارجی نمی تواند فعالیت و تبلیغ دینی داشته باشد (غافل از اینکه مسئولین اموردینی این کشور از جمله الله شکر پاشازاده و آقای سلمان رئیس و معاون اداره روحانیون این کشور در خارج از جمهوری آذربایجان تحصیل دینی نموده اند) و هیچ مدرسه ای دینی نیز نباید بدون نظارت و خط دهی حکومت فعالیت کند.
ممنوعیت ها و محدودیت ها برای بانوان محجبه همچنان بیشتر می شود.یک بانوی مسلمان محجه آذری به آسانی نمی تواند وارد مراکز علمی و دانشگاهی و مدارس تحصیلی گردد. یک زن مسلمان محجبه قادر نیست، پاسپورتی داشته باشد که تصویر با حجاب در آن الصاق گردد. او نمی تواند شغل دولتی کسب کند و به راحتی در صحنه های سیاسی – اجتماعی کشور حضور داشته باشد. ( البته باید یادآوری نمود که بر خلاف خواسته عوامل ضد دین ، همه روزه شاهد گسترش روزافزون بانوان محجبه در این کشور می باشیم )
دین ستیزی حکومت به چند مورد فوق الذکر خلاصه نمی شود. یک روز اذان گفتن و پخش آن از مساجد و ماذنه ها ممنوع می گردد و روز دیگر حرف متحد الشکل کردن مبلیغین دینی مطرح می گردد تا مثل ترکیه عمل شود. یک روز به خانه های دینداران حمله ور می شوند که از دور تصور می گردد شاید با یک گروه تروریستی مبارزه می شود ولی وقتی پیگیر موضوع می شوی ، مطلع می گردی که چند جوان و نوجوان به دنبال فراگیری علوم دینی می باشند . کتابهای دینی جمع آوری می شود و به گونه ای با نگهداری کنندگان کتب دینی برخورد می شود که انگار با مافیای مواد مخدر مواجه شده اند و در مقابل کتب ضاله به آسانی تولید و توزیع رایگان می گردد. وهابیون ، بهائیت ، مسیونرهای مسیحی ، نورچی های ترکیه ، کریشناهای هندی و دهها مذهب الحادی و انحرافی به راحتی اماکا مذهبی برای خود ساخته و تبلیغ می کنند و اعتقادات مردم را به سُخره می گیرند اما مسلمان و شیعیان این کشور نمی توانند آیئنهای مذهبی خود را فرا بگیرند و مراسم اسلامی را برگزار نمایند. نیروهای خارجی که مرتباً اخباری از توطئه های آنها پخش می گردد ، دوست معرفی می شوند و در مقابل سوال متدینان آزادی دینی مطرح می شود اما شیعیانی که بیش از 80 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دهند نمی توانند فعالیت دینی نمایند.
رسانه های تصویری و مطبوعات این کشور ضد اخلاقیات را به بدترین شکل ممکن ترویج و تبلیغ می کنند و عداوات آمیز بر مبانی دینی می تازند. غیرت ملی و اسلامی و تاریخی مردم را زیر سوال می رود و بجای صهیونیزم، ایران اسلامی دشمن معرفی می گردد.
راستی علت این همه تکاپو برای دین ستیزی چیست؟ مگر دینداران چه کرده اند که حکومت جمهوری آذربایجان آنگونه با آنها برخورد می کند که دقیقا مطابق با رفتار کمونیستهای سابق و صهیونیزم اشغالگر در ارضی فلسطین می باشد .
به عقیده ما رویکرد رو به رشد اقشار مختلف مردم بخصوص قشر نوجوان و جوان جمهوری آذربایجان به مسائل دینی و حضور انبوه نمازگزاران و متدینان در مساجد این کشور ، عناصر ضد دین و آنهایی که منافع خود را در خطر دیده اند ، به هراس انداخته است. مردمی که با حضور این همه اقدامات ضددینی و ضداخلاقی ، روز به روز بر حضور خود در صحنه دینی و فرهنگ اسلامی بخصوص در مساجد می افزایند و شعائر دینی را در راس فعالیتهای خود قرار می دهند. مردم اسلام را جایگزین ملحدین کمونیستی و منحرفین غربی می کنند و موافق با فطرت خود درصدد احیاء دینی می باشند.
اخیرا در بعضی از مطبوعات این کشور مطلبی منتشر شده است که هدایت اروج اف رئیس کمیته امور دینی این کشور در جمع دهها نفر از افسران این کشور خواستار برچیده شدن انجام واجبات و مراسم دینی و نمازخانه ها در ارتش می شود که تعدادی از افسران ارتش در اعتراض خود اعلام می دارند ما برای آموزش نظامی که به ترکیه اعزام شده بودیم ، به وضوح دیده ایم که در سربازان و افسران آنجا به راحتی نماز می خواندند روزه می گیرند و مراسم دینی را بجا می آورند. مگر ترکیه الگوی ما نمی باشد.؟ مگر ما مسلمان نیستیم. ؟ که هدایت اروج اف در پاسخ وی می گوید: نباید این اتفاق در ارتش جمهوری آذربایجان بیافتد بیفتد. حتی ما که در کمیته امور دینی هستیم نمازخانه نداریم . ما حتی نمازخوان نداریم و شما افسران ارتش نیز باید ارتش را از مسائل دینی دور نگه دارید.
این اظهارات عمق معاندت با دین را نشان می دهد. وقتی اداره ای که امورات دینی کشور را بر عهده دارد با چنین وضعیتی مواجه باشد، باید حدیث مفصل از این خرمن خواند. اما آنچه از مشاهدات محققان و اظهارات مردم می بینیم وآنچه از حضور چشمگیر و باشکوه مردم در مساجد دیده می شود و آنچه از شوق و شور مردم در عزیمت برای زیارت اماکن مقدسه و قبور ائمه(ع) درمکه و مدینه و عتبات عالیات و ایران مشاهده می شود نشان از بی توجهی مردم به این دین ستیزی هاست.
حکومت کمونیستها در 70 سال دیکتاتوری خود مساجد را تخریب و مسلمانان را سرکوب نمود اما هیچ وقت نتوانست معتقدات مردم را از آنها بگیرد. آنها در تاریخ روسیاه ماندند اما دین به حیات خود ادامه داد و لازم است به نیروهای ضد دین در این کشور یادآوری گردد بجای اینکه در مقابل سیل دین گرایی مردم بایستند ، به دین خدا درآیند و الا سیل مردمی آنها را غرق خواهد نمود.