سرویس آذربایجان/خبرگزاری آران
خبرگزاری آران / سرویس آذربایچان :
میرزاقا محمداف ـ نشریه ینی تفكر ارگان جمعیت هلال احمر جمهوری آذربایجان
آمریكا و روسیه به عنوان دو ابرقدرت در حرف متحد استراتژیك آذربایجان هستند، قره‌باغ را جزو اراضی آذربایجان محسوب می‌كنند ولی در عمل از ارمنستان دفاع می‌كنند. جنگهای امریكا در عراق و افغانستان و حمله روسیه به گرجستان در هشتم اوت سال گذشته آیا حكایت از آن ندارد كه ابرقدرتها در دنیا چه نقشی را ایفا می‌كنند؟ این قدرتها كه دشمن یكدیگر فرض می‌شوند ، بنا به دلایلی در مساله ارمنی با هم دوست هستند. همانطور كه قید شد، در مجمع عمومی سازمان ملل علیه آذربایجان رای دادند. این قدرتها كه دولت هژمون محسوب می شوند، بسوی جمهوری اسلامی ایران نیز زمانی انگشت تهدید تكان دادند كه از جنگ عراق سربلند بیرون آمده بود و از موضع بحق آذربایجان دفاع می‌كرد. وفا قلیزاده در كتاب خود تحت عنوان «افق‌های آینده» كه در سال 1999 به چاپ رسید «روزهای سخت آذربایجان در سالهای 1993 – 1992 و موضع واحد ایران نسبت به قره‌باغ را اینگونه شرح می‌دهد: « نیازی با دادن توضیح در مورد اهمیت همكاری تجاری با ایران وجود ندارد. این همكاری به لحاظ حجم در رتبه اول قرار دارد. در زمینه كمكها و وامها ، ایران نیز به مانند تركیه كمكهای محسوسی به آذربایجان می‌كند. گاز ایران امسال خانه‌های ما را گرم كرد و مجروحان جنگ با ارمنستان در بیمارستانهای ایران مجانی مداوا می‌شوند. اتوبوسهایی كه از ایران آورده شده اند بحران موجود در زمینه حمل و نقل را از میان برداشته است. با توجه به تمامی این موارد و وجود اشتراكات تاریخی ، فرهنگی ، دینی و غیره معتقدم كه ما باید به ایران فقط به مانند یك كشور برادر نگاه كرده و باید همكاری تنگاتنگی با آن داشته باشیم.
ایران از اولین كشورهایی بود كه برای حل مناقشه ارمنستان ـ آذربایجان از طریق سیاسی تلاش واقعی كرد و به هیچ وجه گناه آن نیست كه تلاشهایش از سوی كشورهایی كه نمی‌خواستند توقف عملیاتهای جنگی و صلح بنام ایران نوشته شود، بی نتیجه ماند. در اینجا یك بار دیگر معلوم می‌شود ، امروز نیز هژمون روسیه اجازه میانجی‌گری ایران در مساله قره‌باغ را نمی‌دهد.
همانطور كه می‌دانید كار تحقیقاتی بسیار سنگین و زمان‌بر است. طی تحقیقات طولانی كه من انجام دادم ، ایران از همان اوایل آغاز مناقشه قره‌باغ برای ارایه تجربیات نظامی خود به آذربایجان تلاش كرده است. حتی از ارایه سلاح و ادوات نیز ابا نكرده است. صدها ایرانی كه رزمنده در كنار برادرانی آذری خود در راه قره‌باغ شهید شده اند. این در آن زمان بود كه الچی بیك رییس دولت وقت ، هر از گاهی در مجالس بزرگ جمله «از ایران برای ما دوست در نمی‌آید» را بكار می‌برد. در ایروان سلاحهای بدست آمده از اسیران آذری به نمایش گذاشته می‌شود و گفته می‌شود كه این سلاحها متعلق به ایران است. زمانی ایران در جنگ قره‌باغ ایران این سلاحها را به آذربایجان داده است.
لازم نیست هر چیزی را به رنگ سیاه دید. نباید همه چیز را یكسان ارزیابی كرد. لازم است كه هر چیزی را بطور عمیق تحلیل نموده و اظهار نظر كرد.
هنگامی كه زورمان به قدرتهای هژمون نمی‌رسد ، از ایران انتقاد می‌كنیم. فراموش می‌كنیم ابرقدرتهایی كه مشكل قره‌باغ را ایجاد كردند، همانهایی هستند كه ایران را مورد تحریم اقتصادی قرار داده‌اند. امریكا و متفقان آن كه در 30 سال قبل تلاش می‌كرد انقلاب اسلامی ایران را در نطفه خفه كنند، امروز نیز با ورود به عراق و افغانستان ، برای ایران رجزخوانی می‌كنند. موضع ایران در مورد جنگهای اشغالگرانه این گونه است: «مردم از هزینه شدن میلیاردها دلار برای نگهداری نظامیان در عراق چه بهره‌یی می‌برند». به نظر من این جوابی محكم برای كمیته فرعی كنگره امریكا است كه تخصیص 10 میلیون دلار كمك به قره‌باغ كوهستانی برای سال 2010 درخواست كرده است.
ایران در سیاست جهانی خود مخالف با استانداردهای دوگانه كشورهای هژمون است. سیاست ایران در مورد جمهوری آذربایجان دارای معیارهای مشخصی است. مرحوم حیدر علی اف می‌گفت : « جمهوری آذربایجان دوست و برادر جمهوری اسلامی ایران است. دوستی ما با این كشور ابدی است... در هیچ جای دنیا كشورهایی پیدا نمی‌شود كه این قدر به هم نزدیك بوده و تاریخ مشترك داشته باشند.
ارزش تاریخ به وابستگی آن به امروز و آینده است. از این دیدگاه تاریخ فقط یك گذشته نیست، بلكه آینده نیز می‌باشد. محمد امین رسولزاده هنگامی كه در مهاجرت بسر می‌برد طی مقاله خود تحت عنوان « نزاع آذربایجان » می‌نویسد: در آوریل سال 1920 در نتیجه اشغال آذربایجان توسط ارتش سرخ ، 1200 تن از سربازان و افسران ارتش ملی آذربایجان با عبور از روس ارس به برادران آنسو پناه بردند.
ارزش آن را ندارد كه از دنیا خواهان عدالت مطلق و حقیقت محض بود. در حرف می‌توان مردم را هم به جلو برد و هم به عقب. انسانها از ما انتظار سخنان جدی و نظرات معتبر را دارند. لازم نیست كه همكاری ایران و ارمنستان را آنقدر هم بزرگ كرد. ارزش عمومی مبادلات اقتصادی و بازرگانی آذربایجان و ایران ، از مبادلات ایران و ارمنستان بیشتر است.
ضرب المثلی وجود دارد كه می‌گوید ،ماهیان كوچك در دل ماهیان بزرگ یكدیگر را می‌خورند.
امروز ابرقدرتها حتی از اینكه بر شرایط روحی و روانی كشورها تاثیر بگذارند ابا نمی‌كنند. 75 – 70 درصد از اهالی آذربایجان شیعه مذهب هستند. ایران نیز یك كشور شیعه مذهب است. ایران در آذربایجان فقط یك مسجد جدید احداث كرده است. در صورتی كه با كمال تاسف باید گفت ، تعداد مساجد ساخته شده از سوی منسوبین به مذاهب غیرمرسوم بی حساب و كتاب است. مسجد خانه خدا است و هیچ كسی مخالف با آن نیست. تركیه نه تنها در مسجدی كه در گلزار شهدای باكو ساخت تمایلات شیعی مردم آذربایجان را در نظر نگرفت، بلكه در ساخت 24 مسجد دیگر نیز همین كار را كرد. مساجد غیرقانونی ساخته شده از سوی عربستان و دیگر كشورها به مركز تجمع وهابی‌ها و ایجاد نفاق بین مسلمانان تبدیل شده است. معلوم است كه كارفرمایان آذربایجان در مقایسه با تركیه كشور برادر به مراتب بیشتر سرمایه گذاری داشته اند. آیا اتباع ما می‌توانند در آنجا یك مسجد بسازند؟ البته كه خیر. ابرقدرتها تلاش می‌كنند مصایب عاشورا و كربلا كه مكتب وطن‌پرستی محسوب می‌شوند را از قلبها بزدایند. برادران باید این را درك كرد.
روندهای سیاسی ـ اقتصادی موجود در جهان هیچ تاثیری بر مناسبات ایران ـ آذربایجان نداشته است. همكاریهای دو كشور در تمامی زمینه ها ادامه دارد. اگر فقط به آمار مربوط به اواخر سال گذشته نگاهی بیندازیم، خواهیم دید كه مبادله تجاری بین ایران و آذربایجان در بخش خصوصی چهار برابر افزایش یافته است. آمال ایران در دنیا فقط یك چیز است: همزیستی مسالمت آمیز با همه كشورهای جهان و سیاست احترام متقابل. باید حق فلسطینی‌ها به رسمیت شناخته شود و تمامیت ارضی آذربایجان احیا شود. ایران در پی ساخت سلاح اتمی نبوده ، بلكه به دنبال استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌یی است. الهام علی‌اف رییس جمهوری آذربایجان هنگام سفر به انگلستان در انستیتو سلطنتی مناسبات بین‌المللی در پاسخ به سوال خبرنگاران در مورد ایران بیان داشت: «مناسبات ما با ایران دارای تاریخی بسیار طولانی است و ملتهای ما بسیار به هم نزدیك هستند. ما به مانند كشورهایی مستقل در مسایل مختلف با یكدیگر همكاری داریم. روابط ما بر اصول دوستی و عدم دخالت در امور یكدیگر استوار است. معتقدم كه این روش بهترین نوع رابطه میان همسایگان می‌باشد. در مورد برنامه هسته‌یی ایران نیز ما بارها موضع خود را اعلام كرده ایم. هر كشوری حق اجرای برنامه های هسته‌یی برای مقاصد صلح‌آمیز را دارد. لكین اگر مسایلی نیز وجود دارد كه جامعه بین‌المللی را نگران می‌كند، این مسایل نیز باید راه حل خود را بیابند.
پایان پیام.