سرویس قفقاز/خبرگزاری آران
به نقل از عصر ایران؛مازیار آقازاده
خبرگزاری آران / سرویس قفقاز : ظاهرا بر اساس گزارش این گروه، تهدیدات موشکی دور برد ایران لا اقل در 5 یا 6 سال آینده به گونه ای نخواهد بود که بتواند قلب اروپا و حتی خاک ایالات متحده را در تیررس موشک های دوربرد ایران قرار دهد .
با دست کشیدن دولت اوباما از استقرار سیستم دفاع ضد موشکی در شرق اروپا که با استقبال مقامات روسیه روبرو شد ؛ مقامات آمریکا حالا منتظرند تا بتوانند نظر مساعد روسیه را درباره استقرار رادارهای فوق پیشرفته شان در قفقاز جلب کنند!
سال 2007 میلادی و هنگامی که دولت پرزیدنت بوش تمایل واشنگتن را بر استقرار سامانه دفاع ضد موشکی در لهستان و جمهوری چک ابراز داشت ، ولادیمیر پوتین که در آن موقع همتای روسی جرج بوش بود ، با انتقاد از این تصمیم آمریکا به رییس جمهور آمریکا پیشنهاد داد تا از پایگاه راداری " قبله " روسیه در جمهوری آذربایجان به طور مشترک با روسیه استفاده کنند.
اما این پیشنهاد دولت روسیه در آن موقع با عدم استقبال آمریکا مواجه شد و برخی کارشناسان نظامی آمریکا در توجیه مخالفت خود با پیشنهاد روسیه اعلام کردند که به دلیل نزدیکی مسافت جغرافیایی این پایگاه با ایران ، امکان رصد درست تحرکات موشکی ایران از این پایگاه وجود ندارد .
با این حال فضای انتقاد و بحث ها و جدل های سیاسی و کلامی بین مسکو و واشنگتن تا پایان دوران ریاست جمهوری بوش تداوم یافت و حتی در تابستان سال گذشته میلادی و در هنگامه جنگ روسیه با گرجستان ، واشنگتن فضا را مناسب یافت تا قرار داد استقرار 10 موشک ردیاب خود در لهستان و رادارهای فوق پیشرفته خود در جمهوری چک را با این دو کشور واقع در شرق اروپا امضا کند .
با این وجود و علیرغم امضای این قرار دادها ،مخالفت های داخلی در لهستان و جمهوری چک با استقرار این سامانه نظامی آمریکایی از سویی و تداوم مخالفت های روسیه و اعلام مقابله به مثل از سوی مسکو باعث شد تا با روی کار آمدن دولت اوباما در آمریکا فضای تردید در بین دولتمردان جدید آمریکا حاکم شود .
پیش بینی ناظران امور و امیدواری روس ها در هنگام به قدرت رسیدن اوباما در اوایل سال جاری میلادی این بود که دولت اوباما در استقرار این سامانه نظامی در شرق اروپا بازنگری کند . البته این پیش بینی بر مبنای مخالفت هایی بود که کم کم در فضای سیاسی داخلی آمریکا نمود می یافت و برخی کارشناسان آمریکایی با هزینه بر خواندن اجرای کلی پروژه دفاع ضد موشکی جهانی آمریکا ( بیش از 1 تریلیون دلار ) و بحران اقتصادی موجود در آمریکا از سویی و برخی از ایرادات و اشکالات فنی محتمل در این طرح ، هزینه کردن در آن را دست زدن به نوعی قمار با مالیات شهروندان آمریکایی خواندند .
از سوی دیگر اوباما به محض پای گذاشتن در کاخ سفید گروهی را مامور بررسی طرح استقرار سپر دفاع موشکی کرد و این گروه ظاهرا پس از ماه ها مطالعه به این نتیجه رسید که این طرح علاوه بر هزینه زا بودن ، اولویت چندانی هم در مقطع کنونی ندارد .
ظاهرا بر اساس گزارش این گروه ( سازمان های اطلاعاتی و نظامی آمریکا ) تهدیدات موشکی دور برد ایران لا اقل در 5 یا 6 سال آینده به گونه ای نخواهد بود که بتواند قلب اروپا و حتی خاک ایالات متحده را در تیررس موشک های دوربرد ایران قرار دهد .
از سوی دیگر ملاحظات سیاسی اوباما در ضرورت جلب همکاری روسیه در افغانستان و توافقات اویاما با مدودف در سفر ژوئیه گذشته رییس جمهور آمریکا به روسیه برسر در اختیار گرفتن یک کریدور هوایی از خاک روسیه برای ارسال تسلیحات و تجهیزات مورد نیاز نیروهای آمریکایی در افغانستان ، زمینه ای شد تا مقامات مسکو امیدوار باشند که در ازای اعطای این امتیاز به واشنگتن ، دولت اوباما از استقرار سامانه موشکی در شرق اروپا ( که روسیه آن را تهدیدی راهبردی علیه خود می داند ) چشم پوشی کند .
دولت اوباما به خوبی می داند که برداشتن هر گونه گام دیگر در تشدید تحریم ها علیه ایران بدون جلب همکاری روسیه تقریبا امری محال و ناشدنی است . از سوی دیگر دولت اوباما در مقطع کنونی نیاز دارد تا با نشان دادن پشتوانه قوی خود در گروه 1+5 در مذاکرات آتی با ایران دست پر را داشته باشد .
کارشناسان و سیاست گذاران در واشنگتن با در نظر قرار دادن جمیع این ملاحظات از سویی و با توجه به اینکه در مقطع کنونی برای آنها موضوع فعالیت های اتمی ایران از اهمیت و اولویت بیشتری نسبت به تهدیدات آینده موشک های دوربرد ایران برخوردار است ، در نهایت تصمیم گرفتند تا از استقرار سامانه دفاع موشکی در شرق اروپا چشم بپوشند .
با این وجود پیشنهاد کارشناسان نظامی پنتاگون به اوباما این است که واشنگتن می تواند پایگاه راداری خود را در یکی از کشورهای قفقاز استقرار دهد . یعنی بازگشت به همان پیشنهادی که پوتین 2 سال پیش به اوباما ارایه کرده بود . با این حال فرمول پیشنهادی روس ها به آمریکا این است که آمریکا سیستم های راداری خود را در پایگاهی استقرار دهد که به طور مشترک با روسیه بوده و امکان نظارت روس ها بر آن هموار باشد . در این زمینه پیشنهاد قبلی پوتین به دولت جرج بوش پایگاه راداری " قبله " آذربایجان بود .
اما آمریکایی ها تمایل چندانی به اختلاط کاری با روسیه ندارند و در این زمینه مایلند تا با یکی از کشورهای قفقاز وارد مذاکره شوند تا پایگاهی مستقل از آنها اجاره کنند .
اما هنوز مشخص نیست روسیه که به استقرار سامانه های نظامی آمریکا در شرق اروپا معترض بود ، نظرش درباره استقرار این سامانه های راداری در موقعیتی نزدیک تر از شرق اروپا _ یعنی در قفقاز _ چه خواهد بود ؟
مقامات آذربایجان هفته گذشته اعلام کردند که پیشنهادی در این باره از جانب آمریکا دریافت نکرده اند . از سوی دیگر با توجه به روابط نزدیک ارمنستان با روسیه و ایران بعید می نماید که دولت ایروان به آمریکا اجازه دهد تا از خاک او رادارهایی برای رصد کردن تحرکات موشکی ایران نصب شود .
بنابراین تنها گزینه باقی مانده کشور گرجستان است که روابط نزدیکی با واشنگتن دارد و از سوی دیگر از جنگ سال گذشته خود با روسیه به شدت زخم خورده است . هر چند در این رابطه هنوز خبری منتشر نشده است اما قطعا گرجستان می تواند بالقوه یکی از گزینه های اصلی استقرار رادارهای آمریکایی باشد . البته قطعا نظر روسیه درباره استقرار رادارهای آمریکایی در گرجستان با توجه به روابط مسکو - تفلیس ، منفی خواهد بود .
پایان پیام