سرویس آذربایجان/خبرگزاری آران
عارف واحد ناوان
خبرگزاری آران / سرویس آذربایجان : دستگاه دیپلماسی تركیه این روزها شرایط سختی را تجربه میكند.
در شرایطی كه دیپلماتهای این كشور برای برقراری رابطه با جمهوری ارمنستان و پایان دادن به نیم قرن خصومت با ارامنه بهشدت فعال شدهاند، این بار اما این آذریها هستند كه جبهه دیگری را روی تركها گشودهاند.
دولت باكو در اعتراض به آشتی آنكارا- ایروان دست به اقدامات شگفت انگیزی زده است. جمعآوری پرچمهای تركیه متحد همیشگی جمهوری آذربایجان از میادین باكو ازجمله این اقدامات است كه موجب بروز نگرانیهایی در آنكارا شده است.بهنحوی كه عبدالله گل عالیترین مقام ترك را وادار به گرفتن موضعی شفافتر در برابر برادر كوچكتر یعنی جمهوری آذربایجان كرده است.گل میگوید: حل بحران قره باغ آن هم به سود باكو از مهمترین اهداف آنكارا در برقراری رابطه با دولت ایروان است.
پرسش اساسی اما اینجاست كه از اجرایی شدن حرفهای رئیسجمهوری تركیه تا رؤیا چقدر فاصله است؟ آیا باید به آسانی پذیرفت كه جمهوری ارمنستان بازی شطرنج گونه را در صفحه قره باغ به رقیب دیرینهاش ببازد؟ اگر چه اراده دولتهای تركیه و ارمنستان با پادرمیانیهای سوئیس منجر به برداشتن گامهای امیدواركننده برای ذوب یخهای 50 ساله میان دو طرف شده است و دو كشور در آستانه گشودن مرزها به سوی همدیگر هستند اما باید پذیرفت كه حل و فصل بحران قره باغ آنگونه كه گل و دیگر سیاستمداران خوشبین ترك میاندیشند نیست.
بحران قرهباغ پیچیدگیهای خاص خود را دارد و جزو خطوط قرمز افكار عمومی در هر دو جمهوری آذربایجان و ارمنستان است. اما این برای تركیه بسیار حائز اهمیت است كه روابط در سطح بسیار عالی خود را با جمهوری سرشار از نفت وگاز آذربایجان كه این روزها به سوی تیرگی میرود را همچنان و درهمان شرایط عالی نگه دارد.
از همین روی سخنان رئیسجمهوری تركیه را باید نوعی بازی با كلمات و خوش بین كردن حاكمان جمهوری آذربایجان تلقی كرد چه هنوز در بدنه حاكمیتی دولت جمهوری آذربایجان هستند كسانی كه هنوز شبها با خیال حمایت تركیه از مواضع كشورشان در برابر جمهوری ارمنستان سرشان را روی بالش میگذارند.
اما تفاوترؤیا تا واقعیت بسیار است. بهنظر میرسد تركها در برقراری رابطه با دولت ارمنستان دست به قمار بزرگی زدهاند. داشتن رابطه با ارمنستان به یك سنت شكن جسور نیاز داشت كه این قرعه در تركیه به نام رجب طیب اردوغان افتاد.
البته در سوی دیگر این ماجرا و در میان مقاومتهای شدید احزاب و افكار عمومی این سركیسیان بود كه برای شكستن این تابو كمترین تردید را به خود راه نداد.حال دو طرف در یك جاده یك طرفه افتادهاند كه راه بازگشتی در آن وجود ندارد و ناگزیر از ادامه این راه هستند اما با كنار هم قرار دادن همه مسائل باید اعتراف كرد كه تركیه در تحولات بعدی، بازی، قره باغ را به ارمنستان خواهد باخت.
آنها برای متوقف كردن لابی ارامنه در غرب بهویژه فرانسه و آمریكا و هموار كردن مسیر ورود كشورشان به اتحادیه اروپا در نهایت به سوی دولت ایروان دست دوستی دراز كردند. اما در چنان موقعیتی نیستند كه عقاید خود را در زمینه قره باغ به جمهوری ارمنستان تحمیل كنند. در واقع جمهوری برادر دوست آذربایجان قربانی تحقق رؤیای 40 ساله تركها برای پیوستن به اتحادیه اروپا شده است و درست از همین روی است كه آذریها پرچمهای تركها را در میادین باكو پایین كشیدند.
پایان پیام.