آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

یك كارشناس انرژی اروپا با اشاره به ناكافی بودن گاز تولیدی جمهوری آذربایجان برای پركردن خط لوله نابوكو مسیرهای انتقال گاز تركمنستان به این پروژه را نیز دارای موانع مهم دانست

به گزارش آران نیوز به نقل از خبرگزاری فارس، كارشناس ارشد مسایل انرژی اروپا تاكید كرد جمهوری آذربایجان در جهت متنوع سازی صادرات گاز خود تلاش می كند و فروش بخشی از گاز صادراتی به اروپا و تركیه جزء منافع استراتژیك این كشور است.

مارسل ویئتور كارشناس شورای سیاستهای خارجه آلمان در مصاحبه با ترند نیوز تصریح كرد تنوع بخشی به صادرات منابع انرژی امن تر و عاقلانه تر از فروش كل حجم به یك خریدار است و آذربایجان متوجه این مساله است .
گاز تولیدی حاصل در قالب پروژه توسعه میدان شاه دنیز به عنوان منبعی برای پروژه هایی مانند نابوكو و خط لوله فرا ساحلی دریای آدریاتیك مد نظر است. شركای توسعه میدان شاه دنیز در صدد عقد قراردادهای فروش گاز از فاز دوم توسعه این پروژه در اواسط سال 2011 هستند. وی افزود: با اینكه برای آذربایجان تنوع سازی مسیر صادرات حاملهای انرژی خود به اروپا مقرون به صرفه است بعید به نظر می رسد كه باكو با صدور كل میزان گاز به اتحادیه اروپا موافق باشد تا سرانجام وابسته به این مسیر باشد. وی تاكید كرد: آذربایجان دارای مقدار كافی گاز برای پر كردن خط لوله گازی نابوكو نیست ولی اگر هم داشت باكو اقدام به فروش همه گاز خود توسط پروژه نابوكو نمی كرد.
وی در ادامه گفت: نقش آذربایجان در اجرای پروژه نابوكو حائز اهمیت است زیرا اروپا انتظار دارد كه آذربایجان اولین كشوری باشدكه گاز خود را برای پر كردن این خط لوله عرضه كند. به اعتقاد این كارشناس، آذربایجان همچنین كشور ترانزیتی مهم برای گاز تركمنستان می باشد. پروژه نابوكو علاوه بر گاز آذربایجان قرار است بوسیله گاز تركمنستان و عراق نیز پر شود. مساله اصلی این است كه گاز تركمنستان از كدام مسیر به تركیه و سپس به اروپا صادر خواهد شد. بدین منظور چهار مسیر ممكن وجود دارد : اولین روش انتقال گاز از طریق دریای خزراست ، ولی در اینجا ممكن است مشكل حقوقی لاینحل ماندن رژیم حقوقی دریای خزر مطرح شود.

همچنین گزینه دیگر ساخت خط لوله از ساحل دریای خزر از خاك ایران یا روسیه است. این كارشناس گفت ساخت خط لوله از خاك ایران به علت اختلاف نظر پیرامون برنامه هسته ای ایران دشوار خواهد بود. بسیاری از شركت كنندگان مایل به مشاركت در پروژه های مشترك با ایران نیستند. روسیه مسیر جایگزین انتقال گاز به اتحادیه نخواهد بود. بنا براین اگر تركمنستان و آذربایجان در مورد صادرات گاز به تركیه و اروپا توافق حاصل نمایند آنها احتمالاً این كار را بدون دخالت روسیه انجام خواهند داد. راهكار چهارم انتقال گاز به وسیله تانكرهای گازی از دریای خزر است ولی این شیوه می تواند به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نباشد. تمامی این راهكارها دارای جهات منفی مخصوص خود می باشند.
وی مدعی شد بهترین گزینه گزینه اول است یعنی ساخت خط لوله از بستر دریای خزر اما اگر این پروژه اجرایی نشود احتمال این وجود دارد كه بطور كلی گاز از تركمنستان به غرب صادر نخواهد شد.

پایان پیام