آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

 

سیامك اصلانی

درحال حاضر جمهوری آذربایجان شرایط ویژه ای را سپری می كند؛ تظاهرات، اجتماعات و اعتراضات قشرهای گوناگون مردم و احزاب مختلف این كشور علی الخصوص «حزب اسلامی» و اعلام مخالفت های احزاب با سیاست های دولت در جای جای این كشور مشاهده می شود.

دولت جمهوری آذربایجان كه پس از به قدرت رسیدن «الهام علی اف» ژست دموكراسی خواهی گرفته بود و تحت سناریوی اتحادیه اروپا، بعضی اقدامات صوری مثل آزادی زندانیان سیاسی و آزادی برخی مطبوعات را به اجرا درآورده بود، درحال حاضر از دادن كوچك ترین آزادی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و حتی مذهبی به مردم و احزاب این كشور امتناع می كند. در حال حاضر، دولت باكو اقداماتی را برای حذف اسلام اصیل و آرمان های مذهب شیعه در این كشور به اجرا می گذارد كه علاوه بر شعله ور كردن خشم مردم مسلمان آذربایجان، پایه های حكومت علی اف را نیز سست تر می كند. برخی از مهم ترین اقدامات و سیاست های ضداسلامی را می توان به ترتیب ذیل برشمرد:

1- اعلام رسمی ممنوعیت حجاب در مدارس و دانشگاه ها و مقابله پلیسی و امنیتی با كسانی كه پوشش اسلامی داشته باشند و حتی جلوگیری از ورود افراد محجبه به مدارس، دانشگاه ها و ادارات دولتی و اعمال محدودیت علیه آنها و حتی جلوگیری از الصاق عكس بانوان محجبه بر روی گذرنامه و كارت های شناسایی.

2- نگاه استراتژیك به رژیم صهیونیستی و همكاری سیاسی، نظامی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی گسترده با این رژیم و حتی همكاری های نظامی و امنیتی بین دو كشور.

3- آزادی كامل یهودیان متمایل به صهیونیسم ساكن در جمهوری آذربایجان جهت فعالیت های دینی، سیاسی و اقتصادی. گفته می شود كه ساختمان ها و برج های عظیم ساخته شده در مركز باكو و برج های تجاری جدیدالاحداث متعلق به یهودیان بوده و همه آنها خالی از سكنه هستند و هیچ كدام نیز فروخته نمی شوند.

4- انتشار كتاب موهن آیات شیطانی به صورت پاورقی در نشریه «یونیكال» چاپ باكو و سكوت كمیته دولتی امور دینی جمهوری آذربایجان و حتی بعضا حمایت های مادی و معنوی از این نشریه توسط دولت.

5- ممنوعیت رسمی پخش اذان از مساجد و منع شدن دانش آموزان و افراد جوان از ورود به مساجد (مشابه اقدام رژیم كمونیستی شوروی سابق) برای شركت در نمازهای جماعت و ممنوعیت اقامه نماز در مساجد شهرها به ویژه شهر بزرگ مذهبی و تاریخی «گنجه».

6- مسئولیت دادن به افراد ضد دین در سطوح فرمانداری و استانداری شهرها مثل فرماندار گنجه كه ضمن محدود كردن دینداران این شهر برای حضور در مساجد، افتخار افتتاح چندین كاباره، قمارخانه و محل فساد را نیز به خود اختصاص داده است.

7- تخریب مساجد به بهانه های مختلف و حتی با توسل به زور و تهدید، به عنوان نمونه تخریب مساجد حضرت محمد(ص) در شهر «یاسامال» و حضرت فاطمه زهرا(س» در منطقه «گونشلی» و یا تعطیلی كامل و قفل و بست كردن مسجد بزرگ حضرت فاطمه زهرا (س) در «نخجوان».

8- اعلام رسمی دولت باكو به طلاب مشغول تحصیل در ایران و تهدید كسانی كه تحصیلات دینی دارند و یا در ایران تحصیل كرده اند، به آنها هیچ گونه شغل و منصب دولتی اعطاء نخواهد شد.

9- تعطیلی تمام مدارس دینی و اسلامی در كشور و محروم كردن همه طلبه های مدارس دینی از امتیازات اجتماعی.

10- ممنوعیت برگزاری مراسم مذهبی و عزاداری ماه های محرم و صفر و تعیین زمانی یك یا دو ساعته در داخل مساجد، آن هم با حضور حداكثری نیروهای امنیتی.

11-دستگیری تمام فعالان سیاسی و مذهبی به ویژه اعضای «حزب اسلامی» این كشور به بهانه های واهی مثل نگهداری سلاح غیرمجاز و یا داشتن موادمخدر و یا اخلال در نظام امنیتی كشور.

12- محدودیت برای انتخاب شوندگان و انتخاب كنندگان دارای گرایش های مذهبی و اسلامی در انتخابات خصوصا اعضای حزب اسلامی و رد صلاحیت نامزدهای مستقل و اسلام گرا در انتخابات پارلمانی.

13- مبارزه شدید با اسلام و مذهب شیعه؛ دولت حتی در ارائه آمار رسمی در مورد میزان جمعیت مسلمان و جمعیت شیعیان این كشور امتناع می كند.

با تمام این اقدامات، جالب است به نتایج تحقیقی كه در سال 1994 در شهر گنجه صورت گرفته بود، نظری داشته باشیم؛ در این تحقیق مشخص شد كه 77 درصد مردم از اقدامات ضداسلامی دولت جمهوری آذربایجان رضایت ندارند.

87 درصد مردم نیز خواستار پیاده شدن اسلام حقیقی در جمهوری آذربایجان هستند و درصد بیشتری نیز خواستار تربیت اسلامی فرزندان خود هستند.

به هر حال، به نظر می رسد كه سرنوشت همه حاكمان فعلی باكو مثل دیكتاتورهای عرب تحقیرآمیز باشد و این تقدیر خداوند است، به مضمون آیه شریفه قرآن كریم كه «ما كافران را مهلت می دهیم تا خود اسباب نابودی و سقوط خود را فراهم آورند» توجه كنید.

گویا زمان همان زمانی است كه به فرمایش مقام معظم رهبری در اجلاس بیداری اسلامی: «ملت های منطقه بر این اعتقادند كه برخورداری از امنیت روانی، عدالت، پیشرفت و شكوفایی جز در سایه شریعت اسلامی به دست نخواهد آمد.»

اگر بسیاری از حكومت ها به دلیل جمود فكری، بی كفایتی و مغرور شدن به قدرت دولتمردان خود به پایان كار رسیده اند و اگر بسیاری دیگر به علت انواع و اقسام فسادهای مالی، اقتصادی و اخلاقی و جدا شدن از ملت خود سرنگون شده اند، باید گفت كه حكومت «الهام علی اف» به علت برخورداری از هر دو اینها و اضافه بر آن، مبارزه با نمادهای دینی، اسلامی و مذهبی به سرعت به روزهای پایانی خود نزدیك می شود و بی گمان با توجه به شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جمهوری آذربایجان، این كشور را می توان در ردیف كشورهای در آستانه تحول بزرگ قرار داد.