آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

خبرگزاری آران/سرویس ارمنستان

شبکه "سی ان ان"در مقاله ای به قلم "آنا بورچوسکایا"به موضوع انتخابات ریاست جمهوری ارمنستان پرداخته است.

به گزارش خبرگزاری آریا به نقل ازرادیوارمنی،در این مقاله آمده است"ارامنه در 18 فوریه در انتخابات ریاست جمهوری شرکت خواهند کرد. علیرغم ثبت نام هشت نامزد (پس از اعلام انصراف آرام هاراطونیان اکنون هفت نامزد در رقابت با یکدیگر قرار دارند) برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری ارمنستان و پیش بینی پیروزی سرژ سرکیسیان رئیس جمهوری کنونی در این انتخابات و تصدی مجدد این پست برای پنج سال آینده، این انتخابات چندان نیز بی معنی نیستند.

برگزاری انتخابات و همچنین برگزیده شدن سرژ سرکیسیان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر جامعه بین المللی این انتخابات را سالم و بی نقص ارزیابی نماید مشروعیت سرژ سرکیسیان در نزد جامعه بین المللی افزایش خواهد یافت.

وی با انجام برخی اصلاحات ضروری درصدد نزدیکی به غرب برخواهد آمد. با این وجود این احتمال نیز دور از ذهن نمی تواند باشد که وی با صرفنظر از اجرای اصلاحات سختگیرانه ارمنستان را به سمت روسیه ای که هم اکنون نیز در کانون توجه این کشور قرار دارد سوق دهد.

در انتخابات سال 2008 میلادی سرژ سرکیسیان علیرغم پیروزی با بحران مشروعیت مواجه شد.

در انتخابات سال جاری در سایه اقتدارگرایی سرکیسیان و فقدان ساختارهای دموکراتیک در ارمنستان مخالفان دچار تفرقه شده و سرکیسیان مقاومت اندکی را در برابر خود احساس می کند. این که سرکیسیان بدون هیچ مشکلی در این انتخابات موفق به کسب پیروزی خواهد شد برای ارمنستانی که در مسیر توسعه قرار دارد می تواند مانع عمده ای محسوب شود.

میخائیل ساکاشویلی رئیس جمهوری گرجستان در سال 2004 میلادی ساختار دولتی فاسدی را به ارث برد. وی با ریشه کنی فساد دولتی، اقتصاد این کشور را بر پایه تمایلات به غرب پایه ریزی کرد. بانک جهانی در گزارش 31 ژانویه سال 2013 خود از مبارزه دولت گرجستان بر علیه فساد تمجید به عمل آورده و آن را الگویی برای کشورهایی دانست که در برابر این چالش قرار دارند.

بی شک ارمنستان مستحق چنین تمجیدی نخواهد بود. ساختار دولتی این کشور همچنان درگیر فساد بوده و بهروه وری زیادی ندارد. در این خصوص می توان به چند نمونه اشاره کرد. در سال 2010 میلادی براساس آمار رسمی 8/35 درصد جمیعت ارمنستان واجد شاخص های فقر بوده است. این در حالیست که این شاخص در سال 2008 میلادی 6/27 درصد بوده است. در حالیکه گرجستان و جمهوری آذربایجان به عنوان همسایگان ارمنستان از سرمایه گذاری خارجی استقبال می کنند، جرایم سازمان یافته بسیاری از سرمایه گذاران را از این کشور فراری می دهند. در این گزارش همچنین تاکید شده است که حتی ارامنه دیاسپورا نیز تمایل چندانی برای سرمایه گذاری در ارمنستان ندارند و آن را برای خود و برای کشور بی ثمر می دانند. از سوی دیگر هزاران ارمنی در حال مهاجرت از این کشور هستند. قشر جوان تحصیلکرده رو به سوی غرب دارد و قشر مسن تر موسوم به "یقه آبی ها" (کارکنان بخش های صنعتی و فنی) برای یافتن شغل به سمت شمال و روسیه مهاجرت می کنند.براساس ارزیابی آوریل سال گذشته که توسط کمیسیون اروپا انجام گرفته است، پس از استقلال ارمنستان در سال 1991 میلادی یک سوم جمعیت این کشور مهاجرت کرده است.

قلتیدن بی چون و چرا در آغوش روسیه می تواند راه حلی برای برخی از مشکلات فرا روی ارمنستان باشد. در سال های اخیر ارمنستان تبدیل به اصلی ترین پایگاه روسیه در قفقاز جنوبی شده است. نفوذ عظیم روسیه در ارمنستان به غیر از زمینه های سیاسی و اقتصادی در حوزه های نظامی و فرهنگی نیز به چشم می خورد. ارمنستان در زمینه گاز به روسیه وابستگی دارد. خطوط ارتباطاتی و شبکه راه آهن ارمنستان در مالکیت روسیه قرار دارند. روسیه قرارداد اجاره پایگاه نظامی "گیومری" را تا سال 2044 میلادی تمدید کرده است. کرملین همچنین امید به این دارد که ارمنستان را نیز وارد اتحادیه گمرکی و یا به عبارتی اتحادیه اورآسیا نماید. اتحادیه ای که به گفته ولادیمیر پوتین باید هم طراز اتحادیه اروپا شود.از سوی دیگر اهرم کمک ها به ارمنستان در دست غرب قرار دارد. از سال 1992 میلادی تاکنون آمریکا بیش از دو میلیارد دلار کمک بشر دوستانه در اختیار ارمنستان قرار داده است. این بزرگترین کمک سرانه ارائه شده به یکی از کشورهای استقلال یافته از شوروی سابق تلقی می شود.اکنون ارمنستان باید تصمیم بگیرد که مایل به حرکت به کدام سو است؟ آیا ارمنستان به جامعه دموکراتیک و اقتصاد لیبرالیستی غرب ملحق خواهد شد و یا این که سرکیسیان در دوره بعدی ریاست جمهوری خود با افزایش اقتدارگرایی ارمنستان را در صف کشورهای هدایت شونده از سوی روسیه قرار خواهد داد؟/خ

پایان پیام.