از روایاتی که در شان و منزلت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیهم االسلام وارد و کمتر موشکافی و بدان پرداخته شده، روایت بسیار زیبا و عمیق است که پیامبر(ص) به جناب ایشان فرمود.
آران نیوز- یا علی، تو امام پس از من هستی و پدری از ده امام دیگر. هرکس شما را دوست داشته باشد با شماست و درادامه روایت فرمود: تو تقسیم کننده بهشت و جهنم هستی (قسیم الجنه والنار) و اختیار بهشت و جهنم با تو است که دوستانت را وارد بهشت می کنی و دشمنانت وارد جهنم می شوند.
سوال مهمی که پس از این روایت به ذهن متبادر می شود این است که مگر بهشت فقط مال مسلمانهاست که علی به عنوان امام پس از پیامبر اسلام درمورد سرنوشت مسلمین تصمیم گیرنده باشد؟ اگرنه، تکلیف پیروان همه پیامبران قبل از رسول گرامی اسلام چه می شود؟ آیا آنها بهشت خاص و مجزایی دارند ؟قطعا اینگونه نیست و بهشت وعده داده شده به پیروان همه پیروان ادیان، یک بهشت است و بهشت و بهشت های دیگری در کار نیست.
مفهوم این روایت به کمک بعضی روایات دیگراز رسول گرامی اسلام بهتر قابل فهم است.
روایت اول:
رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود:
یا علی، کنت مع النبیین خفیا و معی جهرا
ای علی، تو با همه پیامبران در نهان بوده و کمک کارشان بوده ای، وقتی نوبت به من رسید ظاهر شدی و کمک و بودنت با من آشکار شد!
از این روایت همراهی و معیت و کمک کاری علی با همه انبیای قبل روشن و آشکار می شود. امری که چندان بدان پرداخته نشده است و یک بخش آن عدم باور و انکار از مردم با این حقیقت مسلم است.
از این روایت چینن بر می آید که تبلیغ منزلت علی برنامه پیامبران قبل از رسول خدا بوده است که کم و کیف آن بر من معلوم نیست .از این روایت معلوم می شود در بین امتهای قبل هم " دوست و دشمن علی علیه السلام" وجود داشته است. بعضی از آنان علی را می شناخته و منزلت او را براساس تعلیم پیامبران خود می دانسته اند در نتیجه همانند مردم زمان رسول گرامی اسلام بعضی او را دوست داشته وعده ای هم مناقب وی را برنتافته اند.
روایت دوم:
رسول خدا فرمود:
لواجتمع الناس علی حب علی بن ابیطالب لما خلق الله النار!
اگر مردم بر حب و محبت امیرالمومنین علیه السلام اجتماع می کردند و متحد بودند، خدا هرگز جهنم را خلق نمی کرد!
نکته جالب در این روایت زیبا این است که رسول خدا صلوات الله علیه و علی آله نفرمود " لو اجتمع امتی"، اگرامت من بر محبت علی اجتماع کنند، بلکه فرمود" لو اجتمع الناس " اگر مردم بر محبت علی اجتماع کنند و نکته مهمتر اینکه فرمود: خدا هرگز آتش جهنم را نمی آفرید که باز معلوم می شود جهنم فقط برای مجازات بعضی از امت پیامبر آخر الزمان خلق نشده است.
از این روایت هم معلوم و مستفاد می شود که حب و محبت علی علیه السلام بر امتهای قبل هم لازم بوده است و این امتها براساس تعالیم پیامبران شان، علی شناس بوده اند.
اینکه پیامبران گذشته تا چه میزان به مردم زمان خود، از شان و منقبت و منزلت علی می گفتند بر من معلوم نیست و امیدوارم رزق و روزی من وما دراین دنیا، فهم ودرک این معنا باشد.
خدا کند قبل از رفتن به سرای باقی، روزیِ همه ما، شیعه و سنی این باشد که به ما بفهمانند علی کیست.
در جایی دیدم در تفسیر آیه :
عم یتسائلون، عن النباء العظیم؟
از چه از تو سوال می کنند از خبر بزرگ؟ -که بعضی تفاسیر آن را به روز قیامت معنا کرده اند- ،آمده بود، مردم زمان رسول خدا از ایشان می پرسیدند این نبا عظیم و خبر بزرگ چیست؟ معلوم می شد این خبر که در بین مردم زمان رسول خاتم، مطرح بود که خبر بزرگ واقع خواهد شد، در بین امتهای قبل هم رایج بوده و به آنها گفته شده بود که خبر بزرگی واقع خواهد شد.
به نظر می رسد در سوره مبارکه "ص" آیات 67 و 68 همین معنا به صورت رمز آلود در قرآن آمده که نشان می دهد این خبر بزرگ نه یک واقعه به نام قیامت که " یک شخص" است!
به تعبیرآیه دقت کنید:
قل هو! نبا عظیم!
و جالب اینکه در ادامه می فرماید:
انتم عنه معرضون!
نبا عظیم همان است که شما از او روی گردان می شوید!
خود جناب علی علیه السلام در این باره فرمود: انا نبا عظیم. من همان خبر بزرگ هستم که درباره ولایتش مردم اختلاف پیدا کردند!
رموز دیگر فراوانند! یکی همین که خود جناب علی علیه السلام به حارث همدانی – از قبیله هم دان- فرمودند:
"فمن یمت یرنی، من مومن او منافق"
ای حارث، من دارای این منزلت هستم که هر کس از این دنیا به عالم آخرت وارد می شود در اولین لحظه مرگ مرا می بیند .چه مومن باشد و چه منافق!
چه زیبا رسول خدا فرمود:
یا علی تور ا نشناخت مگر خدا و من!
مرزهای ناشناختگی علی علیه السلام چقدرگسترده و بی کرانه است.
و ما چه می دانیم که علی کیست!
از علی چه می توان گفت؟ همو که بنا به روایت امام رضا علیه السلام، حق جل و علا درشان او فرمود: و انه فی ام الکتاب لدینا لعلی حکیم! (سوره مبارکه زخرف آیه4) درام الکتاب نزد حق، نه فقط در قرآن، همو علی حکیم است! همان بهتر که دم فرو بندیم و با زبان همه اجزای وجود بگوییم صدق الله العلی العظیم!
آیا نمی سزد به شکرانه شیعه این "علی بودن" سر به سجده بگذاری و تا قیامت سر از سجده بر نداری!؟
چه زیبا آن عارف سالک، و آن سید از نسل رسول خدا، که خدا او را از بلای دهر نگه دارد فرمود":
"چه داشت خالق هستی اگر نداشت علی!"