آيت الله سيد محمد علي قاضي طباطبايي فرزند آيت الله حاج ميرزا باقر، در سال 1331 ه . ق در تبريز و در يك خانواده اصيل ديده به جهان گشود . او تحصيلات مقدماتي علوم ديني را از پدر بزرگوار و عموي گرامي اش، آيت الله ميرزا اسد الله در تبريز فرا گرفت و در سال 1347 ه . ق در هنگام قيام تبريز به اتفاق پدرش توسط رضا خان به تهران تبعيد شد . بعد از انقضاي مدت تبعيد در تهران، ايشان را به همراه پدرش براي يكسال ديگر به مشهد تبعيد كردند و در طول اين مدت به دستور رضا خان پهلوي خانه ايشان را با خاك يكسان كردند و به خيابان تبديل نمودند . آن انسان الهي پس از ماه ها دوري از وطن، به تبريز مراجعت نمود . در سال 1359 ه . ق به حوزه علميه قم عزيمت نموده، مشغول ادامه تحصيلات ديني شد . او در قم از محضر مراجع عظام، آيت الله حجت، صدر، بروجردي، گلپايگاني و امام خميني - رحمهم الله - كسب علم نمود . آيت الله قاضي طباطبايي پس از ده سال تحصيل علوم ديني در قم و كسب فيض از محضر مراجع و علماي بزرگ، راهي نجف اشرف شد و در آنجا به محضر علماي بزرگي چون آيت الله حكيم، آيت الله عبد الحسين رشتي، ميرزا باقر زنجاني، آيت الله بجنوردي و علامه محمد حسين كاشف الغطاء شتافته و از كوثر زلال حوزه علميه نجف جرعه ها نوشيده و ذخيره ها اندوخت و پس از رسيدن به مراتبي از علم و معنويت در سال 1372 ق به ايران بازگشت و در تبريز اقامت گزيد.
با اوج گيري نهضت اسلامي به رهبري حضرت امام خميني رحمه الله در سال 1342، شهيد قاضي طباطبايي با حضور فعال خويش در صحنه هاي مبارزه با رژيم پهلوي، در جهت تحقق اهداف متعالي رهبر انقلاب حضرت امام خميني رحمه الله گام هاي مؤثري برداشت. همين فعاليت ها باعث شد كه رژيم شاه او را دستگير كرده و در زندان قزل قلعه محبوس و سپس به شهرهاي بافت كرمان و زنجان تبعيد نمايد . فشارهاي روحي و جسمي رژيم بر ايشان باعث شد كه شديدا بيمار شده و به مدت سه ماه در بيمارستان بستري گردد . او پس از بهبودي به عراق تبعيد شد و پس از پايان دوران تبعيد به ايران بازگشت و دوباره در تبريز سكونت اختيار كرد و هرگز دست از مبارزه و فعاليت نكشيد . پس از پيروزي انقلاب اسلامي، آيت الله قاضي طباطبايي در مقام نمايندگي امام خميني رحمه الله در آذربايجان و امامت جمعه تبريز به خدمات ارزنده خويش ادامه داد و زحمات بسياري را در جهت پيشبرد اهداف انقلاب اسلامي متحمل شد . تا اينكه سر انجام در دهم آبان سال 1358 ش در روز عيد قربان، قرباني اسلام و قرآن شد.
آن شهيد بزرگوار، آن روز هنگامي كه نماز مغرب و عشاء را در مسجد شعبان به جا آورد و عازم منزل بود، به دست گروهك منحرف «فرقان » به شهادت رسيد و با شهادت خود دنيايي افتخار نصيب اسلام و روحانيت كرد و يك جهان رسوايي براي دشمنان خويش به جاي گذاشت.