تاریخ : سه شنبه 17 آذر 1394
کد 46974

زندان بزرگ سیاسی به نام «مصر»

روزهای شومی در مصر سپری می‌شوند. این کشور هنوز هم به دلیل اخبار مربوط به سقوط هواپیمای روسی که در ماه گذشته باعث کشته‌شدن ٢٢۴ نفر شد در رسانه‌ها مطرح می‌شود.
به گزارش آران نیوز- روزهای شومی در مصر سپری می‌شوند. این کشور هنوز هم به دلیل اخبار مربوط به سقوط هواپیمای روسی که در ماه گذشته باعث کشته‌شدن ٢٢۴ نفر شد در رسانه‌ها مطرح می‌شود. بااین‌حال، برای بسیاری، اشک‌های «اسرا الطویل» جوان ٢٣ ساله‌ای که در رژیم نظامی تحت حمایت رئیس‌جمهوری عبد‌الفتاح السیسی به حبس ابد محکوم شده، جالب‌توجه نیست.
روزنامه شرق نوشت: خانم الطویل عکاس خبری و دانشجو بود که از ناحیه پشت در سال ٢٠١۴ میلادی هدف اصابت گلوله قرار گرفت. این اتفاق زمانی روی داد که پلیس با هدف متفرق‌کردن جمعیت معترض جمع‌شده در سومین سالگرد انقلاب ٢۵ ژانویه تیراندازی کرد و او در حال عکس‌برداری بود. او به‌دلیل اصابت گلوله عملا معلول شده و با استفاده از چوب زیربغل حرکت می‌کند.
در تاریخ یکم ژوئن، او را سوار یک ون کردند و به یکی از تأسیسات مرکز امنیت ملی برده شد. او با چشم‌بند و بدون اجازه دسترسی به وکیل در زندان انفرادی نگه داشته شد. حکم بازداشت‌ها تمدید و بیش از ١٧٠ روز در بازداشت نگهداری شد. اتهام واردشده علیه او سازماندهی غیرقانونی تظاهرات، ارتباط با اخوان‌المسلمین و انتشار اطلاعات نادرست و کذب بود. او تمامی اتهامات واردشده را رد کرد.
رژیم ‌هزاران‌نفر از مردم از طیف‌های مختلف سیاسی را به زندان انداخته است. رژیم می‌داند که مرتبط‌کردن هر فردی به اخوان‌المسلمین بدون درنظرگرفتن شواهد به معنی ازدست‌دادن حمایت مردمی از آن فرد است. بااین‌حال، مصیبتی که بر سر خانم الطویل آمده متفاوت است. در تاریخ دوم نوامبر در جلسه پیش از محاکمه، خانم طویل خواهش کرد که دادگاه به او اجازه دسترسی به مراقبت‌های پزشکی و بازگشت به خانه را بدهد. درعوض، قاضی مدت بازداشت را ۴۵ روز دیگر تمدید کرد. پس از ماه‌ها صبر و شکیبایی خانم الطویل در دادگاه به حالت انفجار رسید. تصاویر گریه او به‌طور گسترده‌ای در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد و فعالان برجسته و سیاست‌مداران خواستار پایان‌دادن به این مصیبت شدند. در تاریخ نهم نوامبر وضعیت به بدترین شکل ممکن رسید. آژانس امنیت داخلی مصر مطالبی را منتشر کرد که مدعی شده بود اعترافات خانم طویل بوده است. در این اعترافات آمده بود که او درصدد ترور مقامی ارشد که نامش ذکر نشده با استفاده از یک وسیله انفجاری پنهان‌شده در دوربینش بوده است. وکیل خانم طویل اظهار کرد که ادعاهای منتشرشده ساختگی هستند. من در سال‌های اخیر در این‌باره نوشته‌ام. باوجود آنکه رژیم مصر بی‌رحم است و از شیوه‌های ناعادلانه بهره می‌برد، بی‌رحمی آن با کمک دولت‌های دیگر تشدید می‌شود؛ دولت‌هایی که روابط تجاری خود را با آن کشور حفظ کرده‌اند و کمک‌های تسلیحاتی را با حسن‌تعبیر «یاری‌رسانی به حفظ ثبات» ادامه می‌دهند.
رژیم آقای سیسی جنگ را نه‌تنها علیه مخالفان سیاسی که علیه گروه‌های مختلف اجتماعی از جمله رقصنده‌ها، هنرمندان موسیقی پاپ نیز در پیش گرفته است. خانم طویل یکی از جوانانی است که توسط رژیم با رویکردی ظالمانه به بند کشیده شده‌اند. چرا باید او را چشم‌بسته به زندان برد؟ چرا باید در شرایطی قرار داشته باشد که با چوب زیر بغل راه برود؟ برخی اوقات این احساس دست می‌دهد که هیچ‌چیزی تغییر نکرده است. تنها جزئیاتی که من از آنها باخبر می‌شوم، نام بازداشت‌شدگان تازه است و همچنین نام دیکتاتوری که تغییر کرده است؛ اگر تا پنج‌سال پیش «حسنی مبارک» نام داشت اکنون سیسی است. سخت‌ترین بخش زمانی است که در میان نام‌های جدید، نام فردی مانند «مصطفی ماصونی»، یک تدوینگر فیلم ٢۶ ساله، را می‌شنوم که ماه‌هاست مفقود شده است. خانواده و دوستان او معتقد بودند که او ناپدید شده است اما اکنون مشخص شده که در بازداشت وزارت کشور به‌سر می‌برد. کمیسیون مصری برای حقوق و آزادی‌ها، یک‌هزار و ۴١١ مورد از ناپدیدشدن‌های اجباری را در سال جاری میلادی ثبت کرده است. در یک مورد اخیر در اسکندریه یک عروس و داماد در زمان برگزاری مراسم ازدواجشان بازداشت شدند. مصر درحال‌حاضر ۴٠‌هزار زندانی سیاسی دارد.
بااین‌حال، سایر کشورها برای آقای سیسی فرش قرمز پهن می‌کنند. تنها در هفته‌های اخیر کشورهایی چون هندوستان و بریتانیا از او در جریان سفرش استقبال کردند. دور نخست انتخابات پارلمانی اخیر در مصر که در ماه اکتبر برگزار شد با رضایت متحدان جهانی او همراه بود و آنان به دروغ اعلام کردند که مصر در حال پیشرفت به‌سوی دموکراسی است.
کنترل دولت نیز به شکل بی‌سابقه‌ای در حال افزایش است. پس از سقوط هواپیمای روسی، رسانه‌های دولتی به‌صورت کورکورانه از پذیرش این موضوع که حمله به دلیل بمب‌گذاری تروریستی بوده خودداری کردند؛ امری که اکنون مقام‌های روسیه نیز آن را پذیرفته‌اند. درعوض، دولت مصر بر این باور است که کشورهای خارجی درصدد هستند با ایجاد هراس عمومی به صنعت گردشگری و اقتصاد مصر آسیب بزنند. دولت وعده داده بود که پس از حمله اشتباهی ارتش در ماه سپتامبر که باعث کشته‌شدن جهانگردان مکزیکی در صحرای غربی شد دلایل را بررسی خواهد کرد. بااین‌حال، دادستان به رسانه‌ها دستور داده بود که هیچ جزئیاتی درباره این حادثه منتشر نشوند. دراین‌میان یک روزنامه‌نگار محقق بازداشت شد و مورد بازجویی قرار گرفت. همچنین یک مجری تلویزیونی که از عملکرد سیسی در رسیدگی به مردم سیل‌زده انتقاد کرده بود، از کارش تعلیق شد. به گزارش شبکه عربی اطلاعات حقوق‌بشر، ۶٢ نفر از فعالان رسانه‌ای در دوران سیسی بازداشت شده‌اند. رژیم تلاش می‌کند تا منتقدان را ساکت کند اما باید بداند که ساکت‌کردن روزنامه‌نگاران تنها در برهه زمانی کوتاهی جواب می‌دهد و درنهایت این اقدامات تنها سبب تشدید ناامیدی در جامعه و شکنندگی وضعیت خواهند شد.
مونا طحاوی . روزنامه‌نگار مصری / ترجمه: نوژن اعتضادالسلطنه / منبع: نیویورک‌تایمز
  • نوشته شده
  • در سه شنبه 17 آذر 1394
captcha refresh