مهمترین محور منازعه و اختلاف میان عربستان سعودی و کویت به منطقه بی‌طرف میان دو کشور برمی‌گردد که وضعیت آن به طور موقت بر اساس توافق‌نامه موسوم به العقیر میان آل سعود و استعمارگران انگلیسی مشخص شد.
به گزارش آران نیوز: جنایت آل سعود در اعدام شیخ نمر باقر النمر روحانی انقلابی عربستانی در روز شنبه 12 دی برابر با دوم ژانویه 2016 به اتهام واهی اقدامات تروریستی موجی از خشم و انزجار در جهان از این رژیم سرکوبگر به وجود آورد. این رژیم به بهانه حمله برخی افراد به سفارت و کنسولگری رژیم به یارکشی علیه کشورمان در سطح منطقه پرداخت که تنها موفق شد چند کشور ضعیف و فقیر عربی همچون سودان و سومالی را با خود در قطع روابط آن هم با تطمیع و تهدید همراه کند و برخی همچون امارات، سطح نمایندگی را تا سطح کاردار کاهش دادند،اما حاضر به قطع روابط نشدند، برخی کشورها مانند قطر ضمن تایید سیاست‌های تنش‌آمیز آل سعود، صرفا به فراخواندن سفیرانشان از ایران دست زدند.
صرف نظر از دلایل و گرایش این کشورها به رژیم عربستان نگاهی به سابقه و پیشینه روابط این کشورها با عربستان بیانگر عمق اختلافات ریشه‌ای و بنیادی میان آنهاست . در این پرونده نگاهی به اختلافات و نزاع قدیمی میان سعودی‌ها-کویتی‌ها خواهیم انداخت.
پرونده سوم : نگاهی به مناقشات تاریخی "عربستان-کویت"
مهمترین محور منازعه و اختلاف میان عربستان سعودی و کویت به منطقه بی‌طرف میان دو کشور برمی‌گردد که وضعیت آن به طور موقت بر اساس توافق‌نامه موسوم به العقیر میان آل سعود و استعمارگران انگلیسی مشخص شد، توافق‌نامه‌ای که آل سعود با نماینده سیاسی انگلیس در منطقه خلیج فارس در سال 1922 میلادی امضا شد که بر اساس آن توافق شد تا دو طرف سعودی و کویتی از حقوق برابر بهره‌مند شوند، ولی ماهیت اعمال حاکمیت از سوی آل سعود و آل صباح بر بخش مخصوص خود به طور دقیق مشخص نشد.
توافق‌نامه امضا شده در سال 1965 میلادی به این وضعیت موقت پایان داد و مساحت منطقه بی‌طرف را به طور برابر میان عربستان سعودی و کویت تقسیم کرد، جزئیات تدابیر تقسیم به صورت واضح‌تری طی توافق‌نامه دیگری که دو طرف در سال 1969 میلادی امضا کردند، مشخص شد.
اما با وجود دستیابی دو طرف به این توافق، وضعیت برخی جزایر مورد اختلاف دو کشور همچنان حل نشده است، چرا که دو طرف درباره وضع حقوقی این جزایر اختلاف دارند به این معنا که آیا این جزایر بخشی از منطقه بی‌طرف هستند تا بر اساس توافق‌نامه‌های امضا شده در سال‌های 1965 و 1969 میلادی تقسیم شوند یا اینکه تحت حاکمیت یکجانبه یکی از طرفین قرار گیرد. البته اکتشاف نفت در این جزایر بر پیچیدگی وضعیت آن افزود و همین مسئله نفت بود که سبب تشدید رقابت میان دو طرف شد به طوری که در سال 1949 میلادی، مجوز اکتشاف نفت در جزایر قارور و ام المرادم را به یک شرکت آمریکایی داد که عربستان سعودی قاطعانه با آن مخالفت کرد.
سعودی‌ها همچنین پیشنهاد ارائه شده از سوی کویت در سال 1961 میلادی برای تقسیم درآمدهای نفتی در این دو جزیره به شرط اعتراف آل سعود به حاکمیت کویت بر آن را نپذیرفتند و با اعلام حاکمیت یکجانبه خود بر این دو جزیره، گامی فراتر از این اقدامات برداشتند، اقدامی که در سال 1977 میلادی صورت گرفت.
هر چند کویت این اقدام عربستان را رد کرد، ولی به گونه‌ای رفتار نکرد که مشکل حادی با سعودی‌ها در این زمینه به وجود آید. با این حال کویت همچنان به دلیل اختلافات مرزی خود با کشورهای دیگر از جمله عراق بر سر مسائل مرزی به حمایت‌های سعودی‌ها نیاز دارد، همچنانکه از قرار داشتن سعودی در کنارش در جریان جنگ دوم خلیج فارس(حمله صدام) قدردانی می‌کند.
منیع: تسنیو