کارشناس مسائل خاورمیانه ضمن اشاره به درخواست ترکیه از ایران برای پادرمیانی در روابط آنکارا و مسکو گفت: پذیرش نقش میانجی در روابط ترکیه و روسیه از سوی ایران، می‌تواند تحقق آینده صلح آمیز سوریه را نزدیک‌تر کند.
به گزارش آران نیوز : تصمیم گروه‌های معارض، دولت سوریه و کشورهای منطقه و فرا منطقه‌ای برای برگزاری مذاکرات صلح، دستاورد بزرگی بود که البته امید چندانی به سرعت پیشرفت در آن نبود. از همین رو سه دور مذاکرات ژنو بدون هیچ نتیجه ملموسی به پایان رسید. با این وجود خبرها حاکی از آن است که روز دوشنبه (24 اسفند) ژنو مجدد میزبان نمایندگان گروه‌ها و کشورهای مختلف برای حل و فصل بحران سوریه است.
در این رابطه علی اصغر زرگر، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل خاورمیانه، در خصوص تفاوت مذاکرات صلح پیش رو با گفتگوهای پیشین به خبرنگار خبرگزاری موج گفت: زمان در مذاکرات بسیار مهم است ضمن آنکه در گفت و گوهای قبل تصمیم بر آتش بسی شد که علی رغم گزارش‌هایی در مورد نقض آن، به طور نیم بند باقی ماند و طرفین به جز گروه‌های تروریستی که خارج از حیطه مذاکرات هستند، آن را رعایت کردند. این امر نشان دهنده خستگی نیروهای دولتی و معارضان از تداوم جنگ و خونریزی است و حاضرند آتش بس مذکور را گسترش دهند. بر این اساس این اراده برای حفظ آرامش در سوریه جنبه مثبت مذاکرات فعلی خواهد بود.
وی در ادامه به تحولاتی که در فاصله برگزاری دو نشست رخ داده اشاره کرد و افزود: اگرچه هنوز ترکیه از مرزهای خود مواضع کردهای سوری را بمباران می‌کند و یا گذرگاه‌های این کشور برای تجهیز مخالفان مسلح باز است اما سفر داوود اغلو، نخست وزیر این کشور، به ایران حامل پیامی در خصوص مسائل سوریه بود. ترک ها از تهران خواستند از طریق روابط خوبشان با روسیه، میان آنکارا و مسکو پادرمیانی کند تا تنش بین دو کشور کاهش یابد. به نظر می‌رسد ایران نیز این نقش را پذیرفته باشد. از این رو احتمال مصالحه در ژنو بسیار زیاد باشد.
زرگر تاکید کرد: علاوه بر این باید به تغییر مواضع عربستان به عنوان یک پارامتر مهم در بحران سوریه توجه داشت که پس از افزایش انتقادها علیه فعالیت‌های ضد حقوق بشری این کشور در یمن و حمایت از تروریست‌ها، ریاض تنها در این مذاکرات خواهان سهم خود است و دیگر همچون گذشته اصراری بر خواسته‌های خود ندارد.
وی ادامه داد: از این رو به نظر می‌رسد در این مذاکرات ما به صلح فراگیر برسیم که بر طبق آن در یک سال و نیم آینده سوریه شاهد انتخاباتی باشد که آینده نظام سیاسی این کشور را شکل دهد.
این کارشناس مسائل خاورمیانه در مورد وضعیت کردهای سوریه که هنوز نیز حضورشان در مذاکرات ژنو مورد اختلاف میان ترکیه و روسیه است، اظهار داشت: ترکیه، ایران و عراق به عنوان سه کشوری که در کنار سوریه، دارای قومیت کرد هستند در یک نقطه اشتراک نظر دارند و آن عدم خودمختاری کردها است. براین اساس ایران و عراق متوجه حساسیت ترکیه در تحقق یک حکومت خودمختار کردی در مرزهای جنوبی اش هستند. اما کردهای سوریه نیز مانند گروه هایی که تحت ظلم تروریست ها بودند، اهداف حق طلبانه ای دارند که به نظر می رسد اگر در این نشست ها اعلام کنند قصدشان خودمختاری نیست به نتیجه مثبتی دست می‌یابند.
وی تصریح کرد: در واقع اگر کردهای سوریه بپذیرند که به دنبال سهمی مثلا در رابطه با امنیت و یا اطمینان از عدم تبعیض سال های گذشته در چارچوب مرزهای سوریه هستند، احتمالا آنکارا با آنها دست به مذاکره بزند.