آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

به گزارش ش آران نیوز به نقل از  بخش آذري راديو آزادي، يالچين ايمانف، وکيل مدافع رهبر زنداني حزب اسلام،  دکتر صمدوف، به گفته خودش ، در روز 18 مارس به علت نماز خواندن در خوابگاه عمومي زندان، به مدت سه روز  به سلول انفرادي منتقل شده است.

يالچين ايمانف به نقل از محسن صمدوف گفت: «  در روز عيد نوروز در سلول انفرادي همجوار، يک زنداني را چنان کتک مي زدند که فريادهايش همه جا را پر کرده بود. من هم رفتم و در را کوبيدم و گفتم دستکم در روز عيد او را اينطور کتک نزنيد. از اين نصيحتم خوششان نيامد و در روز 21 مارس مرا به اتاق رييس بردند و پس از آن ، حکم حبس دو ماهه من در سلول انفرادي صادر شده است.»

يالچين ايمانف افزود : « وقتي درباره وضعيت محسن صمدوف و انتقال وي به سلول انفرادي با رئوف محمدوف، رييس زندان شماره 12 باکو صحبت کردم، او در توضيح علت اين رفتار با محسن صمدوف گفت که صمدوف ، دولت جمهوري آذربايجان را دوست ندارد و به همين علت، مجازاتش کاملا قانوني است. »

يالچين ايمانف افزود : « رييس زندان حتي خود مرا هم متهم مي کرد.  از نظر او، نه تنها محسن صمدوف، بلکه خود من هم دولت ( جمهوري) آذربايجان را دوست ندارم. گويي بخاطر دفاع از موکلم، من هم دولت جمهوري آذربايجان را دوست ندارم.»

همچنين پايگاه اينترنتي «اسلامين سسي» خبر داد «کميته حمايت از حقوق اسلام گرايان» جمهوري آذربايجان با برگزاري نشستي ويژه، درباره وضعيت دکتر محسن صمدوف هشدار داد و خواستار واکنش جدي اجتماعي به اين وضعيت شد.

الدنيز قلي اف، رييس اين کميته و جمعيت روشنفکران جمهوري آذربايجان گفت : « افکار عمومي و روشنفکران جمهوري آذربايجان بايد به وقايع روي داده در کشور واکنش نشان دهند. زيرا، با تداوم سکوت در اين باره، بر شدت سرکوب ها افزوده مي شود.»

روشن احمدلي، يکي ديگر از اعضاي اين کميته نيز گفت : « امروز در زندان هاي جمهوري آذربايجان ، گروه هاي مختلفي از زندانيان وجود دارند که اين پديده در ساير کشورها وجود ندارد.  زنداني سياسي ، زنداني حجاب، زنداني نماز ، زنداني وجدان، زنداني فيسبوک و ساير گروه هاي زنداني در زندان هاي جمهوري آذربايجان وجود دارند.»

حاج الهام علي اف ، جانشين رهبر حزب اسلام نيز گفت : « سرکوب و فشارها عليه دينداران و غيردينداران در کشور جريان دارد و شهروندان جمهوري آذربايجان نمي توانند از آزادي هاي خود بهره مند شوند. اما، در اين اواخر ، سرکوب عليه روحانيون کشور بطور ويژه اي وسعت گرفته است. هم اکنون ، وضعيت جمهوري آذربايجان ، اوضاع سال 1937  ( اوج سرکوب روحانيون در زمان ديکتاتوري استالين در شوروي) را به ياد مي آورد. در سال هاي دهه 1930 ، شخصيت هاي برجسته و روحانيون و روشنفکران سرکوب شده ، از ميان برداشته مي شدند. امروز نيز همان سناريو تکرار مي شود و شخصيت هاي بزرگ و روحانيون و روشنفکران به اتهام هاي مضحک به زندان انداخته مي شوند. قوانين را نيز در همين راستا تغيير داده اند و براي منافع خودشان استفاده مي کنند. »

اوکتاي گلعي اف، هماهنگ کننده « کميته (جمهوري) آذربايجان بدون زنداني سياسي» نيز گفت براي توقف اين سرکوب ها، بايد فشار بين المللي بر دولت جمهوري آذربايجان شکل گيرد و اين نيز مستلزم حرکت جامعه در همين راستاست. »