سرویس ارمنستان/خبرگزاری آران
خبرگزاری آران / سرویس ارمنستان : روابط ارمنستان و گرجستان سابقه طولانی دارد اما در سالهای اخیر گرایش سیاسی دو کشور همسایه بطور اساسی تغییر یافته است. غربگرایی گرجستان و گرایش به روسیه از سوی ارمنستان، روابط دو جانبه را تحت تاثیر قرار داده اند. در ادامه نظرات آقای الکساندر اسکندریان، کارشناس علوم سیاسی ارمنستان در مصاحبه با نشریه رزونانس چاپ تفلیس مورخ 21-15 ژوئن 2008 را درباره روابط گرجستان و ارمنستان می خوانیم:
به نظر شما چرا گرجستان و ارمنستان در مقابل همدیگر قرارگرفته اند ؟
می توان گفت که روابط کنونی دو کشور پیچیده تراز گرایش های سیاسی آنها است. در شکل گیری روابط کنونی میان دو کشور، عواملتاریخی-سیاسی-اقتصادی و ژئوپولیتیکی دخیل هستند. با وجود اینکه دو کشور از امکاناتکافی برای حل برخی از مسایل برخوردار می باشند، این مسابل هنوز هم وجود دارد. واقعیت این است که در روابط بین دو کشور همیشه مشکلات وجود داشته و دارد. نبایدفراموش کنیم که ارامنه مانند اقوام دیگر در نقاط مختلف گرجستان سکونت دارند، اماگرجی ها بخاطر مسایل استقلال و مسایل تاریخی حقوق اقلیت ها را نادیده می گیرند. درارمنستان دیدگاه های مختلفی نسبت به گرجستان وجود دارد. با توجه به اینکه گرجستانکانون تحولات منطقه بحساب می آید، ارامنه به این مسله خیلی حساس هستند. ارامنهمعتقدند که کشور ارمنستان در مقایسه با گرجستان پیشرفته تر است. برای مثال می توانبه مناقشات اشاره کرد. یعنی گرجستان دو منطقه جدایی طلب را از دست داده، اماارمنستان از تمامیت ارضی خود دفاع کرده و حتی قره باغ را در اختیار دارد.
اخیرا یکی از موسسات روسیه نتایج نظر سنجیجدید در مورد میزان استقبال از سیاست روسیه در قفقاز را منتشر کرد. بر اساس این نظرسنجی 78 درصد از گرجیان و 62 درصد ارمنی ها مخالف سیاست روسیه هستند، اما در جمهوریآذربایجان 66 درصد از سیاست روسیه حمایت می کنند. با توجه به روابط روسیه وارمنستان، تعجب برانگیز است که ارامنه مخالف عملکرد روسیه باشند. نظر شما در اینخصوص چیست؟
باید گفت که این رسانه های گرجستان هستند کهارمنستان را مطیع روسیه معرفی می کنند. ارمنستان مانند گرجستان عضو سازمان های بینالمللی می باشد و حتی در برنامه های ناتو مشارکت دارد. از طرفی در اقتصاد ارمنستان،مخصوصا در بخش انرژی سهم روسها زیاد است، اما این دلیل نمی شود که روسیه را بهعنوان شریک اصلی خودمان اعلام کنیم. در واقع روسیه پس از کشور های اروپایی، سومینشریک ارمنستان است. باید بدانیم که هم مرزی روسیه و گرجستان یکی از عامل بحرانیروابط دو کشور است اما ارمنستان با روسیه مرز مشترکی ندارد و بدین خاطر بحرانی همدر کار نیست. گرجستان بخاطر مناقشات ابخازیا و اوستیای جنوبی به روسیه حساس و ازاین کشور گریزان است، ولی ما هیچ ترسی از روسیه نداریم. برای گسترش همکاری باروسیه، ارمنستان خط لوله گاز خود را در اختیار این کشور قرار داده و از این طریقتوانسته است مشکل انرژی را حل نماید. امروزه ارمنستان تنها با ایران و گرجستانروابط خوبی دارد. با توجه به روابط ایران و آمریکا و همچنین روابط روسیه و گرجستانما مجبوریم که روابط خودمان را با همسایگان طوری تنظیم کنیم که باعث نگرانی آمریکاو روسیه نشود. با استفاده از این سیاست ما توانستیم گاز ایران را دریافت کنیم بدوناینکه آمریکا و روسیه کارشکنی کنند. من فکر می کنم که اینگونه سیاست در گرجستان نیزاتخاذ شده اما نحوه اجرای آن فرق می کند.
چراارمنستان در مجمع عمومی سازمان ملل از قطعنامه بازگشت آوارگان به ابخازیا حمایتنکرد؟
هر کشور دنبال منافع ملی خود است. ما در وهله اولمنافع ملی را در نظر می گیریم. برای گرجستان مواضع ارمنستان در خصوص مناقشه قره باغروشن است، اما دولت این کشور هرگز از موضع دولت ایروان حمایت نکردهاست.
آینده قره باغ را چطور میبینید؟
در ارتباط با مسئله قره باغ باید گفت که هیچ اتفاقینخواهد افتاد و این مسئله مانند مسئله تایوان و قبرس لاینحل خواهدماند.
پایان پیام.