به گزارش آران نیوز،در ۲۹ اکتبر سال ۱۹۹۳ (برابر با ۷ آبان ۱۳۷۲) نیروهای ارتش ارمنستان با پشتیبانی نیروهای زرهی روسیه موفق به اشغال منطقه “زنگیلان” شدند. در این منطقه که از نظر باستانشناسی دارای اهمیت فراوانی می باشد در چندین غار و نیز دامنه کوه ها آثار و نقاشی هایی از انسان های نخستین برجای مانده است. حملات ارامنه به منطقه “زنگیلان” از نخستین روزهای سال ۱۹۹۲ آغاز شد و روستاهای “گون قشلاق”، “دره لی”، “قازانچی” و “وجینه لی” زیر آتش سنگین توپ خانه ارامنه قرار گرفت و این پروسه تا آخرین روزهای اکتبر سال ۹۳ منجر به اشغال کامل “زنگیلان” گشت.
منطقه “زنگیلان” قبل از اشغال با ۷۰۷ کیل.متر مربع وسعت دارای ۳۵ هزار جمعیت، یک شهر و ۸۳ روستا و ۱۹دبستان ابتدایی، ۱۵ مدرسه متوسطه، مدارس حرفه ای و موسیقی، ۳۵ کتابخانه، ۲۳ باشگاه و ۲۲ سینما بود که بعد از جنگ همه آنها توسط ارامنه نابود شدند. در جریان یورش وحشیانه ارامنه به زنگیلان صدها تن از هموطنانمان شهید شدند؛ ارامنه با وحشیت تمام اقدام به آتش زدن تمام باغات و مزارع نموده و حتی به حیات گیاهی و جانوری منطقه نیز رحم ننمودند.
ارامنه پس از اشغال این منطقه نام باستانی “زنگیلان” را به نام جعلی “کووساکان” تغییر داده و هزاران ارمنی را به این منطقه کوچاندند.
زنگیلان با قریب به ۳۵ هزار اهالی بیش از ۱۸۸ شهید در جنگ قره باغ برای دفاع از خاک و وطن تقدیم کرده و بیش از ۴۳ نفر نیز مفقودالاثر دارد. این رایون به دلیل قرار گرفتن در مسیر خط آهن باکو-جلفا نخجوان اهمیت ویژه ای برای جمهوری آذربایجان داشت و کشاورزی و دامداری نیز از شاخصه های اقتصادی منطقه زنگیلان می باشد. این رایون بزرگترین جنگل های چنار را در منطقه داشته است که در سال های اشغال گری ارامنه در زیر تبرهای اشغالگری تاب نیاورده اند و هر روز بریده شده و به کشورهای اروپایی صادر می شوند. آخرین گزارش ها از منطقه زنگیلان حکایت از آن دارد که جنگل های این منطقه هر روز توسط ارامنه تاراج می شود و از چوب این جنگل ها نیز در صنایع مبل سازی استفاده می شود.
سازمان ملل نیز تاکنون در چهار قطعنامه اشغالگری ارمنستان بر قره‌باغ آذربایجان را محکوم و خواستار رفع اشغال از اراضی آذربایجان شده است.