چرا سایت آذریها سعی دارد تا در برابر گسترش روابط تهران-باکو که نهایتا منجر به برداشته شدن باری از دوش شیعیان این کشور می‌‌شود، بر طبل روابط بیش از پیش و حسنه با ارمنستان بکوبد و در رسانه‌‌ها وانمود نماید ایران طرفدار ارمنستان است؟
آران نیوز به نقل از آناج: سایت "آذریها" پس از جوابیه منطقی "آناج "به فرافکنی‌‌‌های این سایت در موضوع اهانت ارامنه به مساجد مسلمانان در قره باغ اشغالی با عصبیت و دستپاچگی اقدام به نوشتن مطلبی سبک با لحنی تهاجمی به آناج کرده است. شدت عصبانیت راقم سطور در نوشته موج می‌‌زند به طوریکه خود را در نقش معلم املا و انشا تصور کرده و برای یک اشتباه تایپی "آناج" را به بیسوادی در وادی مسائل منطقه‌‌ای و بین الملل محکوم می‌‌کند.
غافل از اینکه نویسنده از فرط عصبانیت متوجه غلط های املایی خود نمی‌‌شود." ایرادات املایی متخصص روابط بین الملل در سایت آذریها: پارادایم (نه پاردایم)، حمیّت اسلام (نه همیت اسلام)، سن شما قد ندهد (نه سن شما قطع ندهد دلبندم! البته این جمله اصلاح شد بعدا) ". حال گذشته از این ایرادات املایی و نگارشی ذکر چند نکته در توضیح کج فهمی دست اندرکاران سایت "آذریها" خالی از لطف نیست:
اول: این که بالاخره قبول کردند گاف روزنامه "شرق" هم کار این افراد بوده و "آناج" از این بابت به خود می‌‌بالد که به شما فهماند و افسوس می‌‌خورد که؛ نرود میخ آهنی در سنگ/ مخوان که سنگ ضرب المثل نمی‌‌فهمد.
دوم: آناج تا همین چند روز پیش محکوم بوده به این که چرا بیش از حد از آذربایجان انتقاد می‌‌کند و سیاست‌‌های شیعه ستیزی در این کشور را به نقد می‌‌کشد. ما را باکی نیست از این که اشتباهی بکنیم و سعی در جبران هم باشیم و این کانال‌های کوچکی مثل آذریها هستند که ظاهرا خطّ جدید گرفته‌‌اند و امروز علاوه بر آنکه با ارامنه نشست و برخاست دارند، از آذربایجانی‌‌ها هم بد می‌‌گویند که البته در برخی موارد حق هم می‌‌گویند.
برخی از آذربایجانی‌‌ها در جنگ قره باغ کشورشان را به مفت فروختند و از جبهه‌‌ها فرار کردند. امروز هم در باکو و در برخی دیگر از شهرهای این کشور ارامنه زندگی می‌‌کنند، در رستوران‌‌های باکو هم گوشت خوک سرو می‌‌شود و هم مشروب و بسیار دیگر ایراداتی که سایت آذریها نمی‌‌تواند آنها را احصاء نماید ولی سیاهه‌‌ی آنها مشخص و روشن است اما آیا حضرت آقا در دیدار الهام علی اف نفرمودند:"مراسم پرشکوه امسال در ماه محرم نمونه‌‌ای از ایمان استوار ملت آذربایجان بود."
توصیه می‌‌کنیم به جای آنکه سعی کنید جوابیه برای "آناج" بنویسید بروید و با تامل بیشتر فرمایشات مقام معظم رهبری را درباره آذربایجان مطالعه کنید که بی‌‌شک هم برای شما و هم برای ما نقشه راه می‌‌باشد.
سوم: ایراد بر "آناج" گرفته‌‌اید که چرا کشته‌‌های آذربایجان را شهید خطاب می کند. سربازانی که امروز شما می‌‌گویید لشکر سرکوب نارداران بوده و درست هم می‌‌گویید، هیچ گاه مخاطب لفظ مقدس شهید از طرف آناج نبوده و نخواهد بود. بد نیست بدانید وقتی چهار عزادار مظلوم ناردارانی توسط پلیس سنگدل آذربایجان شهید شدند، در جریان همین اتفاق یک پلیس نیز به درک واصل شد، بد نیست به جای فرافکنی به فکری که پشت این ادعا خوابیده بیاندیشید.
آناج، سربازی را که از خاک اسلام در برابر تجاوز بیگانه محافظت می‌‌نماید، شهید خطاب کرده است نه آذربایجانی را که سلاح سمت ایران ما بگیرد و یا به سرکوب مومنین مشغول باشد. بد نیست بدانید سرباز عراقی که روزی در جنگ تحمیلی با ما متجاوز خطاب می‌‌شد و درست هم بود، امروز در مبارزه با داعشی و تکفیری شهید خطاب می‌‌شود، پس بهتر است تفاوتی بین جهان بینی و نوک بینی خودتان قائل شوید!
آنچه اندر آینه می‌‌بیند جوان پیر اندر خشت بیند بیش از آن
دیگر آنکه در همین باب مدعی هستید که داد شیعیان مظلوم را سر می‌دهید و آناج از این موضوع بی‌‌خبر است. لافی زده‌‌اید که به نظر اصلا نیاز به پاسخ ندارد اما جهت یادآوری عرض می‌‌شود که آناج مظلومیت شعیان آذربایجانی و ناردارانی را از همان لحظات اول مخابره کرده و هر روز نیز پیگیر دادگاه‌‌ها و خانواده‌‌های شهدا و فشارهای وارده بر اطرافیان این شهدا بوده است.
چهارم: نوشته‌‌اید:"هنرمندان ایرانی را ببرید و مساجد را مرمت کنید." بدانید آناج سعی دارد وظایف رسانه‌‌ای خود را به سرانجام برساند و مانند شما و دوستانتان برای بحث و مباحثه با چند ارمنی در مرکز، سر و دست نمی‌‌شکند. ما تفاوت مساجد ایرانی با مساجد آذربایجانی در قره باغ را می‌‌دانیم و این را هم به نیکی مطلعیم که دولتی که شما امروز سعی در احیای حقوق آن در ایران را دارید، جرات بی حرمتی به مساجد ایرانی را ندارد. پس بهتر است شما و هم کیشانتان در روزنامه قانون و ... سعی نکنید تا با وارونه نمایی، مساجد ایرانی را به جای مساجد قره‌‌باغ، جا بزنید.
پنجم: ما جهان را سراسر ترک نمی‌‌دانیم ولی بر عکس شما که هر مطالبه قانونی و اجتماعی را یک حرکت قوم گرایانه خطرناک می‌‌دانید، معتقدیم در آمار ارائه شده در خصوص تعداد ارامنه در رایون قره باغ، اغراق‌‌ها شده و تفاوت‌‌های آماری نیز حکایت از همین امر دارد. خود شما نیز می‌‌گویید در زمان فروپاشی شوروی این آمارها ارائه شده و ما هم قبول می‌‌کنیم.
اتفاقا سیاست چند دهه در شوروی همین بوده که ترکیب جمعیتی منطقه را عوض نماید. روزی که یک میلیون شهروند آواره جمهوری آذربایجان در میکرو-رایون های باکو به خانه و کاشانه ی خود بازگشتند، تغییر در وضعیت قره باغ متصور است ولاغیر.
ششم: خیانتی که حیدر علی اف به مستشاران ایرانی حاضر در جنگ قره باغ کرد، حداقل برای کسانی که آتشی بر معرکه قره باغ داشته‌‌اند، پوشیده نیست. حیدر علی اف همان مستشاران را از آذربایجان به جرم جاسوسی اخراج کرد که روزی با نامه رسمی و شخصی آن افراد را با نام از رئیس جمهور وقت طلب می‌‌کرد تا به کمک کشورش در جنگ قره باغ بشتابند.
خیانت کثیف حیدر بعد از ائلچی بیگ فقط برای استقرار قدرتش بود که محقق شد اما همان‌‌ها به نیکی می‌‌دانند که اگر ایران نبود نه 20 درصد خاک آذربایجان بلکه شاید تا گنجه و بیشتر هم تحت سلطه ارامنه قرار می‌‌گرفت. بد نیست بدانید که شما کوچکتر از آنید که جای بزرگان این کشور در میزان رابطه با دیگر کشورها نظر بدهید.
آن‌‌هایی که امروز طلایه دار صدور انقلابند بارها گوشه‌‌ای از الطاف ایران به آذربایجان در جنگ قره باغ را برای دولتمردان باکو رو کرده اند و آن ها را بر اشتباهاتشان واقف نموده‌‌اند.
هفتم: از نفوذ روز افزون اسرائیل در باکو گفته‌‌اید، حرفی نیست، راست می‌‌گویید و ما هم تایید می‌‌کنیم اما چرا شما هم سعی می‌‌کنید تا دولت باکو را بیش از پیش در آغوش اسرائیل جای دهید؟ این که از سیاست‌‌های شیعه ستیز آذربایجان می‌‌گویید ما را هم خشنود می‌‌کند اما چرا هر روز سعی می‌‌کنید تا در برابر گسترش روابط تهران-باکو که نهایتا منجر به برداشته شدن باری از دوش شیعیان این کشور می‌‌شود، بر طبل روابط بیش از پیش و حسنه با ارمنستان بکوبید و سعی دارید در رسانه‌‌ها وانمود کنید که ایران طرفدار ارمنستان است؟ این حداقل با رویکرد سنتی که مدعی آن هستید همخوانی ندارد، بی‌‌طرف فعال که سعی در میانجی گری دارد با وزیر خارجه کشور خودخوانده مصاحبه نمی‌‌کند!
درپایان لازم به یادآوری است که ما بر خود فرض می‌‌دانیم تا وقت و قلم مان را صرف کمک به شیعیان و دینداران آذربایجانی کنیم تا از انزوا و مظلومیت درآیند و نه اینکه به گزافه گویی‌‌ها و فخرفروشی‌‌های عده‌‌ای جوابیه بدهیم و منتظر اظهار فضل‌‌های مجدد حضرات باشیم.
تو گمان می‌‌کنی که شاخ گلی؛ بصف سرو و لاله میرویی
یا که همبوی مشک تاتاری؛ یا ز ازهار باغ مینویی
خویشتن، بی‌سبب بزرگ مکن؛ تو هم از ساکنان این کویی