آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

به گزارش آران نیوز : پايگاه اينترنتي « آ.ف.ن.»  جمهوري آذربايجان ، در مقدمه قسمت اول اين رشته مقالات که با عنوان « 21 آذر؛ قله جنبش ملي آزاديبخش آذربايجان جنوبي در قرن بيستم» در چهار قسمت منتشر کرد، نوشت : « سال هاي حاکميت رضاشاه در قرن بيستم ( 1925 تا 1941)از وحشتناک ترين، سياه ترين و خشن ترين سال هاي تاريخ آذربايجان جنوبي به ياد مانده است.... همانند امروز، در آن سال ها، آذربايجاني ها  در جستجوي شغل و براي گذران زندگي خانواده هايشان مجبور به مهاجرت به شهرهاي بزرگ ايران و اشتغال در کارهاي سخت بودند.»

در بخش دوم اين مقاله به قلم سعادت کريمي، عضو هيأت مديره «فدراسيون آذربايجان - سوئد» ، تاريخچه تاسيس«فرقه دموکرات آذربايجان» تشريح و سيد جعفر پيشه وري، رييس اين گروهک به عنوان قهرمان ملي معرفي شده است.

در قسمت سوم اين رشته مقالات، برپايي حکومت خودخوانده پيشه وري در تبريز ( 21 آذر 1324)  در دوره حضور اشغالگرانه ارتش سرخ شوروي در مناطق شمال غرب ايران ، « حکومت ملي» و فعاليت هاي گروهک «فرقه دموکرات آذربايجان» به عنوان  « انقلابي واقعي فرهنگي» در آذربايجان ايران قلمداد شده  است.

در قسمت چهارم اين مقاله نيز در تلاشي براي شبيه سازي شرايط دوره برپايي غائله « فرقه دموکرات آذربايجان» در تبريز با برخي خواسته هاي قوميت گرايانه کنوني نوشته شده است : « براساس توافق نامه امضاء شده ميان «حکومت ملي آذربايجان» و حکومت مرکزي ايران،  دولت ايران جنبش 21 آذر را  به عنوان جنبش ملي خلق آذربايجان به رسميت شناخت و  «ترکي آذربايجاني» را به عنوان زبان رسمي پذيرفت و مطابق با مطالبات قانون اساسي، ايجاد تغييرات دموکراتيک در ايران را وعده داد.»

در اين قسمت از مقاله ، همچنين استقرار ارتش ايران در تبريز در 21 آذر 1325 ، اشغال تبريز توسط ارتش ايران توصيف شده است.

 یادآوری می شود فرقه دموکرات آذربایجان نام حزبی سیاسی است که در ۱۲ شهریور ۱۳۲۴ ، سه ماه پس از فرمان محرمانه دفتر سیاسی کمیته مرکزی اتحاد شوروی در تبریز اعلام موجودیت کرد و مورد حمایت شوروی قرار داشت. در واقع این فرقه سازمانی سیاسی بود که شوروی‌ها برای انجام پروژهٔ ضمیمه ساختن مناطق شمال غرب ایران به خاک خود در تبریز تأسیس کردند. سرانجام در ۲۱ آذر ۱۳۲۵، حکومت مرکزی ایران با حرکت به سوی تبریز به عمر این حکومت وابسته به خارج پایان داد. متعاقب آن تعداد زیادی از عناصر و عوامل فرقه دموکرات آذربایجان من‌جمله رهبر آن سید جعفر پیشه‌وری به شوروی گریختند؛ گفته می شود که دو سال بعد، پیشه‌وری در یک سانحه رانندگی ساختگی در خارج از باکو، کشته شد.