آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

به گزارش آران نیوز رئوف عارف اوغلو در گفتگو با روزنامه « يني مساوات» گفت : « ( جمهوري) آذربايجان در منطقه اي پيچيده قرار دارد و از مرحله اي خيلي پيچيده عبور مي کند. بار( مسئوليت) اين کشور را غير از حاکميت کنوني هيچ کس نمي تواند حمل کند.  هيچ گروه ديگري باقي نمانده است و اين نيز خوب نيست.»

سردبير روزنامه « يني مساوات » تاکيد کرد : « واقعيت کشورمان عبارت از اين است که اين حاکميت ، تنها  گروهي است که در وضعيت کنوني مي تواند کشور را نمايندگي کند. به همين علت، در اين مورد حساس هستم که اگر اتفاقي براي اين حاکميت بيافتند، آن اتفاق براي کشور هم خواهد افتاد.  وقايع کشورهاي عرب براي ما نيز هشداري جدي است. شايد تا سال 2012 ، خيلي ها تصور مي کردند که  حاکميت ها مي روند و مي آيند و دوران تغيير مي کند. ( اما، اکنون چنين نيست.)»

رئوف عارف اوغلو درباره علت تغيير موضعش درباره حاکميت کنوني جمهوري آذربايجان نيز گفت : « از سال هاي 2005 و 2006 ديگر به انقلاب فکر نمي کردم. زيرا، ديدم که اگر جناح ما ( مخالفان غرب گراي حاکميت الهام علي اف ) به حاکميت برسد، زيان بار خواهد شد. در اين باره، در سال 2003اطمينان خاطر نداشتم.  اما، بعدا  ديدم که اين جناح، بيمار است و سال هاست که بدون درنظر گرفتن هيچ عاملي براي پيشرفت، در درون خود کينه و نفرت را انباشته کرده است. به حاکميت رسيدن چنين نيروهايي مرا ناراحت مي کرد. بعدا، در انتخابات سال 2010 ،  ائتلاف واحد مخالفان به نام «مجمع اجتماعي» ايجاد شد. من نيز به هيات رهبري آن ائتلاف برگزيده شدم و تا زمان انتخابات در هيات رهبري آن حضور داشتم. آنجا ، مرکز جناح مخالف بود.با چهره هايي که تا آن زمان نديده بودم، آشنا شدم و ديدم که به حاکميت رسيدن آنها ( در جمهوري‌آذربايجان) فاجعه بار خواهد بود.»

رئوف عارف اوغلو افزوده است : « در سال 2013 ، از طريق سازماني که در روسيه تاسيس شده بود، براي انتخابات رياست جمهوري نامزدي رستم ابراهيم بيگف اعلام شد. ما بايد از «مجمع اجتماعي» ( نام ائتلاف مخالفان) به « شوراي ملي» ( نام جديد ائتلاف مخالفان) تغيير شکل مي داديم. من با اعلام اينکه ، اين سازمان طرح روسيه است، مقاومت زيادي از خود نشان دادم.  من نگران بودم که افراد ما براي رسيدن به حاکميت، حتي حاضرند در طرح روسيه نيز مشارکت کنند. به اين نتيجه رسيدم که کار اين جناح تمام شده است و ديگر نمي توان در آن باقي ماند.  تا آن زمان، 80 درصد از بار ( مسئوليت )جناح مخالف را رسانه ها حمل مي کردند.  تمامي سياست اين جناح بر روي  روزنامه هاي «آزادليق» و « يني مساوات» استقرار يافته بود. من روزنامه خودم را از آنجا خارج کردم.»

سردبير روزنامه « يني مساوات» در پاسخ به اين سوال که اکنون اين روزنامه را مي توان « مخالف يا طرفدار حاکميت » دانست؟، گفت : « يني مساوات، روزنامه اي مستقل است که به سردبير و خواننده اش خدمت مي کند! »

رئوف عارف اوغلو درباره تغيير موضع و رويکرد روزنامه « يني مساوات» با حفظ نويسندگان قبلي نيز گفت : « اين دشوار است. اما، خوشبختي من در آن است که من با گروهي عاقل کار مي کنم.»

سردبير يني مساوات افزود : « سال هاي طولاني بار (مسئوليت) سنگيني را به دوش کشيدم. بار مخالفان و بخصوص حزب مساوات را به تنهايي حمل کردم.آنها صرفا جلسه تشکيل مي دادند. اين را با اطمينان خاطر مي گويم. تمامي کارها را من  پيش مي بردم. سياست ها و رويارويي ها را من اعلام مي کردم و سپس نيز آن را تمام مي کردم. هرکس را لازم بود ارتقاء مي دادم يا پايين مي کشيدم. اين را با هيات تحريريه انجام مي داديم. رهبري حزب مساوات نيز اقدامات ما را پي مي گرفت و در هر نشست شوراي حزب، کارهاي ما را بررسي مي کردند که درست است يا نه. بعضا نيز مرا به نشست شوراي حزب دعوت مي کردند و من نيز خيلي مي خنديدم. زيرا، بي اطلاعي از فرايندهاي جاري در رسانه نوين، وضعيتي خنده دار ايجاد مي کرد. »

رئوف عارف اوغلو افزود : « (جمهوري) آذربايجان به جناح مخالف سالم، سازنده ، قوي و لائيک احتياج دارد. چنين جناح مخالفي اکنون وجود ندارد و جاي آن را  نيز سازمان هاي تشکيل شده براساس ايدئولوژي هاي هدايت شده از پايتخت هاي مختلف ( سازمان هاي دينداران شيعه)  گرفته اند. افزايش اين سازمان ها به تعدادي بحراني نيز براي کشور خطرناک است. »

رئوف عارف اوغلو در پاسخ به اين سوال که آيا « وي ادعايي سياسي دارد يانه؟» گفت : « ديگر ادعايي ندارم. کشورم مستقل و پرچممان در اهتزاز است.مساله قره باغ را داريم که  آن نيز مساله ارتش مان و رييس جمهورمان است و باور دارم که آنها اين مساله را حل خواهند کرد. در اين وضعيت، به شرايط خودم نگاه مي کنم و مي بينم که خيلي خوب است؛ رييس يک سازمان رسانه اي با 28 سال فعاليت و شهرت و احترام هستم.»

یادآوری می شود تغییر مواضع مخالفان و منتقدان در جمهوری آذربایجان امری رایج و عادی تلقی می شود. در این خصوص می توان به تشدید فشار و سرکوب مخالفان و منتقدان از سوی حاکمیت آذربایجان اشاره کرد که مهمترین عامل در تغییر مواضع سیاسی فعالان سیاسی و اجتماعی به حساب می آید. جای تعحب نیست که این فعالان سیاسی و اجتماعی با ابراز ندامت از گذشته سیاسی خود حتی زبان به تمجید و تعریف از حاکمیت آذربایجان بپردازند.