«جمعيت آذري هاي مهاجر قره باغ کوهستاني» در باکو با برگزاري نشستي در بيست و ششمين سال درگيري هاي جمهوري آذربايجان و ارمنستان بر سر مرکز قره باغ کوهستاني که باکو آن را «خان کندي» و ايروان آن را « استپاناکرت» مي نامد، خواهان بازگردانده شدن اين شهر به جمهوري آذربايجان شد.
به گزارش پايگاه اينترنتي « مدرن» جمهوري آذربايجان، در اين نشست صفر بايراموف، فرماندار شوشا ( فرمانداري که رييس جمهوري آذربايجان براي شهر شوشا در جمهوري خودخوانده قره باغ کوهستاني، بطور نمادين تعيين کرده است) گفت : « امروز (جمهوري) آذربايجان آزاد کردن اراضي خود، خواه از طريق صلح و خواه از طريق نظامي قدرت دارد. به گفته رييس جمهوري آذربايجان، پرچم ما در قره باغ کوهستاني از جمله «خان کندي» به اهتزار درخواهد آمد.»
از سوي ديگر، به گزارش پايگاه اينترنتي « نيوز » ارمنستان، سرژ سرکيسيان، رييس جمهوري ارمنستان در ديدار با مقامات و کارکنان وزارت خارجه اين کشور گفت : « حل مسالمت آميز مساله قره باغ اولويت اصلي سياست خارجي ارمنستان باقي مي ماند.»
سرکيسيان تاکيد کرد : « موضع ارمنستان و جامعه جهاني درباره قره باغ کوهستاني مشابه است.»
همچنين پايگاه اينترنتي مدرن جمهوري آذربايجان در خبر ديگري به نقل از خانم « فلورا قاسم اوا» ، نماينده حوزه شماره 122 « خان کندي» در مجلس جمهوري آذربايجان ( نماينده اي که آذري هاي مهاجرت کرده از خان کندي در مجلس جمهوري آذربايجان دارند) نوشت : « آمار سال 1989 نشان مي دهد که در آن زمان شمار ارامنه در خان کندي ، پنج هزار و پانصد نفر بود. روشن است که ما نمي توانيم اين آمار را باور کنيم. زيرا، اين آمار در اوضاعي وخيم تهيه شده است و در آن زمان هيچ نماينده اي از کميته دولتي آمار (جمهوري آذربايجان) اجازه حضور در آنجا را نيافته است. به همين علت، درباره نادرست بودن آن آمار ترديدي ندارم. هم اکنون نيز در فهرست رأي دهندگان حوزه خان کندي ( در مجلس جمهوري آذربايجان) نام هيچ فرد ارمني وجود ندارد.»
پايگاه اينترنتي « مدرن» درباره تاريخچه اين شهر و رقابت هاي جمهوري آذربايجان و ارمنستان بر سر آن در دوره شوروي نيز افزوده است : « با سياست امپراطوري روسيه ( شوروي) در سال 1923 «ولايت خودمختار قره باغ کوهستاني» با مرکزيت خان کندي در ترکيب (جمهوري سوسياليستي) آذربايجان تاسيس شد و پس از آن، سياست « ارمني کردن » اين ولايت فعال تر شد. در ششم اکتبر 1923 به درخواست ارامنه، نام خان کندي به افتخار «استپان شائوميان» که عليه ملت (جمهوري) آذربايجان نسل کشي کرده بود، به « استپاناکرت» تغيير داده شد و تحت تاثير سياست تصفيه قومي اتحاد جماهير شوروي، شمار خانواده هاي ارمني در اين منطقه افزايش يافت و ارامنه در اداره اين ولايت خودمختار در اولويت قرار گرفتند. در زمان آغاز حوادث سال 1988، شمار ارامنه در خان کندي خيلي بيشتر از آذربايجاني ها بود. در آن زمان ، شمار آذربايجاني ها در خان کندي 17 هزار نفر بود و شمار ارامنه در اين شهر به 40 هزار نفر افزايش يافته بود و در سال 1988 و 1989 اين شهر به مرکز جداي طلبي ارمني تبديل شده بود و جدايي طلبان ارمني با حمايت مسکو توانستند در 28 دسامبر 1991 ، آذربايجاني ها را از خان کندي اخراج کنند.»