روابط و همکاري‌هاي نزديک روسيه و ترکيه، توجه و خشم تعداد زيادي از کشورهاي غربي را برانگيخته است.
به گزارش آران نیوز: «هشام منور» در پايگاه ترک‌پرس نوشت: کشورهاي غربي، ائتلاف ترکيه و روسيه را تهديدي براي منافع خود در منطقه خاورميانه مي‌دانند، به ويژه اينکه ترکيه و روسيه از مرحله تنش و خشونت وارد مرحله همکاري در بسياري از زمينه‌هاي اقتصادي و سياسي شده‌اند.
همکاري ترکيه و روسيه فقط به همکاري‌هاي سياسي و به بحران سوريه محدود نمي‌شود، بلکه اين روابط، بخش‌هاي اقتصادي و نظامي را نيز شامل مي‌شود، به شکلي که اين روابط، رشد زيادي داشته و هماهنگي‌هاي زيادي ميان دو طرف صورت مي‌گيرد.
اخيراً ديدار مهمي در شهر استانبول ترکيه، ميان «رجب طيب اردوغان» رئيس جمهوري ترکيه و «ولاديمير پوتين» همتاي روس وي برگزار شد.
اين ديدار به مناسبت پايان يافتن بخش دريايي از طرح خط لوله انتقال گاز "جريان‌ترک" صورت گرفت که دربردارنده ساخت دو خط لوله اصلي انتقال گاز بود که ظرفيت هر يک از آن‌ها به 15 ميليارد و 750 ميليون مترمکعب مي‌رسد.
خط اول انتقال گاز مختص وارد کردن مستقيم گاز به ترکيه است، اما خط لوله ديگر، مختص وارد کردن گاز به کشورهاي اروپايي از طريق اراضي ترکيه است.
به محض کامل شدن اين طرح، خط لوله انتقال گاز ميان روسيه و ترکيه، از طريق درياي سياه برقرار مي‌شود و امتداد آن تا ساحل ترکيه درمنطقه اي واقع در حدود صد کيلومتري غرب استانبول خواهد بود.
روسيه 55 درصد از نيازهاي ترکيه به گاز طبيعي را تامين مي‌کند و اين طرح مي‌تواند عامل مهمي در تامين امنيت انرژي در ترکيه و در همه اروپا باشد.
ترکيه تلاش مي‌کند تا مرکزي براي انتقال گاز از آسياي مرکزي و روسيه به سمت قاره اروپا باشد. هر دو طرف به طور عمده به اين طرح تکيه دارند.
روسيه تمايل دارد که خطوط انتقال گاز جايگزين به جاي خطوط ترانزيت گاز موجود و فعال از طريق اوکراين را که در سال‌هاي اخير با مشکلات زيادي در اين زمينه مواجه بوده است، به اروپا ارائه کند.
ترکيه مي‌خواهد علاوه بر استفاده اقتصادي از روسيه، در زمينه سياسي نيز ازاين کشور استفاده کند، چرا که نقش روسيه اخيراً در منطقه خاورميانه پررنگ شده و مسکو به بازيگري مهم در سوريه تبديل شده است.
به گزارش رسانه‌هاي روسي، ميانگين مبادلات تجاري ميان روسيه و ترکيه افزايش يافته است، به شکلي که اين مبادلات طي هفت ماه اول سال جاري به ميزان 34 درصد افزايش يافته و از 15 ميليارد دلار فراتر رفته است.
نزديک شدن روابط روسيه و ترکيه مرتبط به روند روابطي است که ترکيه اکنون با بسياري از بازيگران منطقه‌اي و بين‌المللي دارد، مانند روابطي که با اروپا و آمريکا دارد.
واقعيت اين است که ائتلاف روسيه و ترکيه در نگاه اول، توجه به منافع مشترک دو کشور مانند يک ائتلاف اجباري و از روي ناچاري به نظر مي‌رسد، اما اگر به گذشته برگرديم، در تاريخ شاهد جنگ‌هاي شديد ميان دو طرف به مدت چند قرن هستيم.
اما تشديد روند توسعه و تقويت روابط ميان دو طرف، نشان دهنده تغيير در ائتلاف استراتژيک است که ديگران از ميزان و ثقل آن بر موضوعات مختلف سياسي آگاهند.
برخي‌ها معتقدند که مرزهاي همکاري فعلي روسيه و ترکيه به روابط ترکيه با اتحاديه‌اروپا و آمريکا مربوط مي‌شود، بنابراين، روند روابط ترکيه و اروپا از يک سو، و روابط ترکيه و آمريکا از سوي ديگر به نوعي ميزان مبادلات يا نزديک شدن روابط ترکيه و روسيه را مشخص خواهد کرد و آنکارا از منافع تجاري خود با اتحاديه اروپا نخواهد گذشت.
اما ممکن است که اين سخن از جهت مشغول بودن واشنگتن و بروکسل به بحران‌هاي داخلي خود و نيز مواجه بودن اتحاديه اروپا و آمريکا با مشکلات ساختاري دقيق نباشد و ممکن است ترکيه تنها روزنه و راه نجات آنان درصورت خروج از وضعيتشان باشد، زيرا آنکارا اهرم‌هاي فشار سياسي و اقتصادي بسياري دراختيار دارد.
ترکيه تلاش مي‌کند تا از موقعيت ژئوسياسي خود و تاثير آن بر قضاياي منطقه، به شکل زياد و براي کسب بيشترين دستاوردها از روسيه و آمريکا براي خود بهره‌برداري کند.
مساله‌اي که در جريان عمليات «شاخه زيتون» و «سپر فرات» شاهد آن بوديم و شايد هم به زودي در عمليات شرق فرات که به زمان اجراي آن نزديک مي‌شويم، شاهد آن باشيم. 138/120
مترجم: کبري آقايي