شواهد موجود نشان می دهد که با شکست تروریست ها و در کنار آن خروج آمریکایی ها از سوریه، کشورهای غربی - عربی برای عادی کردن رابطه خود با دولت دمشق مسابقه دیپلماتیک گذاشته اند و این روند روز به روز ابعاد تازه ای به خود می گیرد.
به گزارش آران نیوز: بازگشت امنیت به سوریه که در اثر شکست تروریست های مورد حمایت جبهه غربی - عربی - صهیونیستی حاصل شده موجب شده تا در روزها و هفته های اخیر برخی کشورهایی عربی همچون بحرین، کویت و امارات از باز شدن سفارتخانه‌های خود در سوریه خبر بدهند و گفته شده که تونس و انگلیس نیز در حال تعمیر و بازگشایی سفارت خود در سوریه است.
حضور 'عمر البشیر' رییس جمهور سودان در اوایل دی ماه در سوریه و دیدار وی با بشار اسد همتای سوری او نیز نمونه دیگری از ارتباط کشورهای عربی با دمشق می باشد؛ سودانی که در سال های اخیر تمام و کمال مطیع دستورات آل سعود در مسایل منطقه ای به ویژه در قضیه تجاوز به یمن بوده است، اما با چرخش سیاست های خود اکنون به دنبال رابطه با دمشق می باشد.
همچنین «انزو موئاورو میلانسی» وزیر خارجه ایتالیا نیز شنبه گذشته اعلام کرده که وضعیت سوریه در حال تبدیل به حالت طبیعی خود است و دولت ایتالیا بحث و بررسی های خود را برای بازگشایی سفارت این کشور در دمشق آغاز کرده است.
میلانسی تأکید کرده که با توجه به «انتقال وضعیت سوریه به حالت طبیعی» چنین اقدامی طبیعی و مهم است.
وی در گفت وگو با خبرگزاری رسمی این کشور (انسا) گفته که رم در تلاش است دست به بازگشایی سفارت خود در دمشق بزند و در راستای زمانبندی آن فعالیت می‌کند.
در این بین، اخبار منتشره در برخی رسانه های مختلف حاکی از تغییر رویکرد ریاض در خصوص سوریه است که این تحول با توجه به آغاز دوران پسابحران در سوریه بسیار حایز اهمیت است.
رژیم سعودی در هشت سال گذشته و با آغاز بحران سوریه در کنار آمریکا، انگلیس، فرانسه، قطر و ترکیه جزو کشورهای حامی جبهه تروریسم در سوریه بوده، جبهه ای که برای تامین امنیت رژیم صهیونیستی تشکیل شد، ولی با یاری خدا و مقاومت مردم و ارتش سوریه در کنار جبهه مقاومت اسلامی با وجود میلیاردها دلار هزینه اکنون با شکست مواجه گردید.
روزنامه الجمهوریه لبنان چهارشنبه گذشته در خبری با عنوان 'سفر «مملوک» به ریاض؛ عربستان سعودی آماده نرمش راهبردی مقابل دمشق' به نقل از منابع لبنانی نوشت: به دنبال مقدمات برگزاری اجلاس اقتصادی سران اتحادیه عرب در لبنان (در 29 و 30 دی ماه) و دعوت از عربستان، سرلشکر 'علی مملوک' رئیس دفتر امنیت ملی سوریه و مشاور بشار اسد به عربستان سعودی سفر کرده است.
روزنامه الجمهوریه خبر داد: به دنبال مقدمات برگزاری این نشست، هیاتی لبنانی به ریاست جمال الجراح چند روز پیش به عربستان رفت و دعوتنامه ای رسمی را تسلیم سران ریاض کرد؛ دعوتنامه ای که به همراه خود دو نکته داشت؛ نخست اینکه دعوتنامه را جبران باسیل وزیر خارجه لبنان به عربستان نبرده و جراح وزیر ارتباطات این کشور که وابسته به فراکسیون المستقبل (متحد عربستان) است، به ریاض برد.
نکته دوم این است که «ریاض آخرین پایتختی بود که دعوتنامه اجلاس اقتصادی سران اتحادیه عرب برایش ارسال شد» تا روشن شود آنکه خواستار این تأنی بوده، ریاض بوده است «گویی که سران سعودی منتظر چیزی بودند تا مشارکت کردن یا نکردن یا سطح مشارکت در نشست اقتصادی سران اتحادیه عرب در بیروت را برای خود روشن کنند، بخصوص که زمزمه دعوت از دمشق نیز وجود داشت. حال همینکه الجراح (سرانجام) به ریاض رفت، معنایش این است که عربستان تصمیم گرفته در نشست بیروت حضور یابد و اکنون مسئله این است که در چه سطحی حاضر خواهد شد؟»
الجمهوریه همچنین خبر داد که «در همین اثنای بحث‌های عربی - لبنانی درباره مشارکت دمشق در نشست اقتصادی سران سران اتحادیه عرب، اطلاعات منابع مطلع در بیروت نشان می‌دهد که علی مملوک رئیس دفتر امنیت ملی سوریه چند روز پیش - در چارچوب تلاش‌ها برای فراهم کردن مقدمات مرحله‌ای جدید از روابط دو جانبه (میان دمشق - ریاض) و همزمان با اقدام امارات در از سرگیری روابط با سوریه و بازگشایی سفارت در دمشق- به عربستان رفته است».
این روزنامه لبنانی به جزئیات بیشتری از این سفر اشاره نکرده، اما در ادامه نوشت که «جدای از روند ارتباط محرمانه ریاض و دمشق و ماهیت آن، منابع می‌گویند که گرم شدن روابط دیپلماتیک (دمشق - ریاض) قطعی است و عربستان دارد خود را برای نرمشی راهبردی آماده می‌کند؛ حال چه علت این امر تن دادن به توازن قوای موجود و لزوم تعامل با واقعیت باشد چه بر اساس این ادعا که گفته می‌شود سیاست باز کنونی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس برای بیرون کشیدن اسد از سایه ایران است».
الجمهوریه همچنین نوشت: شاید اقدام عربستان در تغییر عادل الجبیر وزیر خارجه سابق خود که سقف خواسته‌اش (از دمشق) بلند بود، با ابراهیم العساف (وزیر خارجه جدید عربستان) نشانه‌ای از آمادگی ریاض برای تغییر موضع خود و تعامل با مقتضیات مرحله جدید و معادلات آن باشد.
روزنامه دیلی تلگراف نیز دوشنبه گذشته طی مطلبی با اشاره به اینکه عربستان سعودی نیز احتمالاً سفارتش را در دمشق بازگشایی خواهد کرد، نوشت: دنیا به استقبال بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه آمده است.
این روزنامه انگلیسی می افزاید، تمام مسیرها به دمشق ختم می شود و دنیا در حال استقبال از «بشار اسد»، رئیس جمهوری سوریه است که زمانی در انزوا قرار گرفته بود.
منابع مطلع به تلگراف گفته‌اند که عربستان سعودی، به عنوان یکی از اصلی‌ترین مخالفان حکومت بشار اسد ممکن است کشور بعدی باشد که سفارتش را در دمشق افتتاح می‌کند.
این روزنامه انگلیسی می افزاید، «این اقدام، آغاز عصر جدیدی از مشروعیت برای بشار اسد خواهد بود و ممکن است در نهایت با گشایش سفارتخانه کشورهای غربی مانند انگلیس خاتمه پیدا کند.»
«دانی مکی» یک تحلیلگر انگلیسی-سوریه‌ای که مرتبطانی در داخل دولت سوریه دارد نیز در این باره می گوید: «پیوندهای سوریه با کشورهای عربی در حال گذراندن یک دوره سریع دیپلماسی رفت و برگشت است که به بازگشایی سفارتخانه‌ها و تغییر لحن نسبت به دمشق منجر شده است».
شرایط و شواهد موجود نشان می دهد که به دنبال موفقیت های پی در پی حکومت و ارتش سوریه در مبارزه با گروه های تروریستی و آزادسازی بیشتر مناطق این کشور از دست تروریست های مورد حمایت رژیم صهیونیستی و کشورهای غربی - عربی، نگرش کشورهای غربی - عربی در حمایت از گروه های تروریستی به سمت قبول حکومت دمشق بازگشته است.
با آغاز بحران تحمیلی به سوریه در اسفندماه سال 1389، تقریبا تمامی کشورهای غربی - عربی نه تنها سفارتخانه های خود را در دمشق بستند بلکه کشورهایی همچون آمریکا، انگلیس، فرانسه، عربستان، قطر، ترکیه و امارات تمام قد در کنار گروه های تروریستی در سوریه قرار گرفتند، با این امید که بتوانند با سرعت حکومت ضد صهیونیستی سوریه را از هم بپاشانند و دولت مورد نظر خود را در این کشور روی کار بیاورند.
گذشت زمان و مقاومت مردم و ارتش سوریه که در کنار خود جبهه مقاومت اسلامی را داشت و در ادامه حضور نیروها و امکانات ارتش روسیه (از مهر ماه سال 1394) در جنگ سوریه موجب شد که معادلات این بحران در نهایت به نفع مردم این کشور و جبهه مقاومت اسلامی تمام شود، به حدی که کشورهای عربی - غربی یکی یکی در حال بازگشت به دمشق هستند و انتظار است در سال میلادی جدید این روند نه تنها از سوی کشورهای عربی بلکه از سوی کشورهای غربی نیز سرعت مضاعفی به خود بگیرد.