نشست بررسی تولید مشترک در موسیقی ایران و آناتولی در استانبول با سخنرانی جوشکون کارادمیر موزیسین ترکیه ای برگزار شد.
به گزارش آران نیوز: به نقل از خبرگزاری آناتولی جوشکون کارادمیر، موزیسین و خواننده ترکیه ای که در زمینه موسیقی سنتی و محلی مناطق مختلف تحقیق می کند در نشستی با عنوان تولید مشترک در موسیقی ایران و آناتولی در استانبول به تبیین نقاط مشترک در فرهنگ های دو کشور پرداخت.
وی با بیان اینکه منظور از موسیقی سنتی در ایران متفاوت از موسیقی مربوط به نواحی دیگر چون خراسان و آذربایجان است اظهار داشت: موسیقی ایرانی فقط موسیقی سنتی نیست هرچند تلاش می شود شکل خاصی از موسیقی به عنوان موسیقی ایرانی عرضه شود.
کارادمیر که در مرکز فرهنگی Salt Galata سخن می گفت ادامه داد: ما نیز به این موضوع آگاهیم و برای معرفی انواع موسیقی های دیگر برنامه هایی در دست اجرا داریم. برای انجام کاری مشترک باید از طرف مقابل نیز شناخت کافی بدست آورید به همین دلیل من سفرهای متعددی به مناطق مختلف ایران داشته ام. باید در آن سرزمین گام نهاد و با زبان و فرهنگ و شیوه زندگی شان آشنا شد. بعد از این مرحله می توان شروع به فهم موسیقی آن مردمان کرد. وگرنه کار مشترک تولید شده مصنوعی از آب در می آید.
وی با بیان اینکه موسیقی در تلاش است تا محدودیت مرزها را بردارد و انسان ها را با هم یکی کند گفت از طرف دیگر موسیقی آینه سرشت سیاسی اجتماعی و تاریخی هر جامعه ای است.
این موسیقی شناس تُرک در خصوص آشنایی اش با موسیقی در ایران گفت: من خود را محدود به موسیقی شرقی یا ایرانی نکرده ام و سعی میکنم تا حد توان با فرهنگ های مختلف ارتباط برقرار کرده و بده بستان های فی مابین را کشف کنم.
کارادمیر در خصوص پروژه آتی خود اظهار داشت: با علی قمصری پروژه ای را با نام عشق سیم ها در دست اجرا داریم که طی آن نوازندگان ساز در نواحی مختلف فرهنگی در ایران و آناتولی را گرد هم خواهیم آورد چرا که موسیقی فولکلوریک در مناطق مختلف ایران شباهت های بیشتری به انواع آن در ترکیه دارد.
جوشکون کارادمیر سخنرانی خود را با بیان خاطره ای از حضور در ایران به پایان برد: در آخرین سفرم به ایران در روستای ابیانه کاشان مهمان مادر پیری شده و برای قدردانی برایش ساز زدم. پیرزن از نوای ساز اشک ریخت و من نیز به همراه او گریستم. این حادثه الهام بخش یکی از آهنگ هایم به نام ابیانه شد.