الهام علی اف : برداشتن گامهای بیشتر در راستای پیوستن به اروپا بیهوده است، کشور مسلمانی مانند آذربایجان چه جایگاهی در این اتحادیه خواهد داشت؟ یک کشور درجه دو خواهد بود یا کشوری که گدایی یک امتیاز را میکند.
به گزارش آران نیوز به نقل از خبرگزاری صداوسیما ؛ الهام علی اف در مصاحبه مطبوعاتی به مناسبت پایان سال ۲۰۱۹ میلادی درباره پیوستن جمهوری آذربایجان به اتحادیه اروپا گفت: «به عقیدۀ من، ما در راستای پیوستن به اروپا گامهای لازم را برداشته ایم و به برداشتن گامهای دیگری نیازی نیست و برداشتن گامهای بیشتر بیهوده و بی نتیجه خواهد بود.
وی افزود: ما عضو اتحادیه امنیت و همکاریهای اروپا (ATƏT) هستیم که موسسه همکاری امنیت در اروپاست. ما از سال ۲۰۰۱ میلادی عضو شورای اروپا شده ایم و ۲۰ سال است که در این موسسه فعالیت میکنیم. این نوعی ادغام در اروپاست. در عین حال جمهوری آذربایجان در مجمع پارلمانهای اروپا هم حضور دارد. در چنین وضعیتی من معتقدم که ما گامهای لازم را برداشته ایم و نیازی به گامهای جدید نیست و در کل گامهای جدید نتیجهای هم نخواهد داشت، زیرا اگر منظور ما از ادغام در اروپا عضویت در اتحادیه اروپا باشد، این امری ناممکن است.»
وی تاکید کرد: با دقت در سخنان سران کشورهای مهم اتحادیه اروپا مشخص میشود که این اتحادیه قصد گسترش و پذیرش اعضای جدید را ندارد. حتی کشورهای نامزد برای پذیرش مانند کشورهای بالکان در وضعیت مساعدی نیستند، زیرا به آنها وعدۀ پذیرش داده شده بود و آنها نیز گامهایی برداشتند. این گامها موجب بروز برخی مشکلات در این کشورها هم شد. به آنها وعده داده بودند که آیندۀ خوبی خواهید داشت، اما حالا سران کشورهای اصلی اتحادیه اروپا میگویند که ما حاضر به پذیرش اعضای جدید نیستیم.»
"علی اف " با اشاره به روند پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا گفت: ترکیه چند سال است که با اتحادیه اروپا توافق نامه عضویت را امضا کرده است. شاید هم دهها سال گذشته است. اما گامهای بعدی نتیجهای داده است؟ البته که نه و این بی عدالتی بزرگی است. در سال ۲۰۰۰ میلادی برخی کشورهای سوسیالیست سابق به عضویت اتحادیه اروپا درآمدند. مگر آنها پیشرفتهتر از ترکیه هستند؟ مگر آمادگی آنها برای ورود به اتحادیه اروپا بیشتر بود؟ البته که نه. خوب چرا آنها را قبول کردند، اما ترکیه را قبول نکردند، فقط به یک دلیل، چون ترکیه یک کشور مسلمان است. امروز این را آشکارا میگویند. قبلا برای مخفی کردن این دلیل اصلی بهانههایی میآوردند مانند آماده نبودن ترکیه و یا وقوع برخی اتفاقات و فرآیند ها، اما حالا دیگر این را مخفی نمیکنند و ترکیه را به دلیل مسلمان بودن به این اتحادیه قبول نمیکنند. در چنین وضعیتی آیا عضویت جمهوری آذربایجان را میپذیرند؟ البته که نه. در چنین وضعیتی ما باید وعدههای غیر عملی ندهیم و گامهای غیر ضروری هم برنداریم.»
"علی اف " با اعلام اینکه فرض کنیم که فردا گفتند ما جمهوری آذربایجان را از فلان تاریخ به عضویت قبول میکنیم گفت: «آیا این برای ما لازم است؟ هر شهروندی که به فرایندهای جاری در اروپا نگاه کند میبیند چه حوادثی در این اتحادیه اتفاق میافتد، در زمینه مسائل دینی، در زمینه ارزشهای ملی-معنوی. چنین روندی برای ما مطلوب میباشد؟ البته که نه و ما باید این را بطور آشکار بگوییم. به همین دلیل وقتی که بعضی از طرفداران به اصطلاح مخالف که با در دست گرفتن پرچم اتحادیه اروپا به خیابانها میآیند باید بدانند که چه میخواهند و خواسته آنها چیست. آنها میخواهند که سرنوشت جمهوری آذربایجان در بروکسل حل شود؟ آنها میخواهند که ارزشهای صدها سالۀ ما نابود شود ما این ارزشها را در طول عصرها و حتی در سالهایی که استقلال نداشتیم، حفظ کرده ایم. در سالهایی که جزئی از امپراطوریهای دیگر بوده ایم زبان، دین، ارزشها و سنتهای خود را حفظ کرده ایم. خوب در چنین وضعیتی ما بیاییم در حال حاضر که مستقل هستیم سرنوشت خود را به دست دیگران بسپاریم؟ یقینا نه و مطمئنا ما این کار را نخواهیم کرد. ما تاریخ، فرهنگ و ارزشهای خود را داریم و به همین دلیل حتی اگر امروز هم آنها به ما پیشنهاد بدهند ما به آنها جواب مثبت نخواهیم داد.»
رئیس جمهوری آذربایجان در ادامه با اشاره به وضعیت مهاجران در اروپا افزود: «این وضعیت مهاجران جلوی چشم ماست. در این خصوص برخی مسائل را نمیخواهند بگویند، اما ما باید بگوییم، چرا ما باید این حقیقیت را نگوییم و نادیده بگیریم؟ الان بعضی نیروهای سیاسی با شعار "ایست اسلام" و " نه به اسلام و مهاجرت" به قدرت و حاکمیت میرسند. الان وعدههای پوپولیستی بر پایۀ اسلام هراسی شکل میگیرد و به همین دلیل نیروهای سیاسی از این موضوع استفاده میکنند. در چنین وضعیتی کشور مسلمانی مانند آذربایجان چه جایگاهی در این اتحادیه خواهد داشت؟ یک کشور درجه دو خواهد بود یا کشوری که گدایی یک امتیاز را میکند؟ البته که نه. ما کشور با غروری هستیم، ما به راه خود میرویم و به هیچ کس هم احتیاج نداریم و به کسی هم وابسته نیستیم.»