مراسم سالروز آذری‌های مسلمان جهان به همت انجمن شهید باکری (آذریلر) و با حضور میهمانانی از جمهوری آذربایجان، روسیه و دانشجویان دانشگاه‌های تهران در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد.
به گزارش آران نیوز به نقل از تابناک، مراسم یادبود 19 ژانویه سالروز آذری‌های مسلمان جهان به همت انجمن شهید باکری (آذریلر) و با حضور میهمانانی از جمهوری آذربایجان، روسیه و دانشجویان دانشگاه‌های تهران در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد.
در ابتدای جلسه حجت الاسلام سعید مهدوی کنی عضو هیأت امنای دانشگاه امام صادق(ع)، اظهار کرد: ما هنوز آن هویت طلبی اسلامی و اقدامات برادران آذربایجانی را فراموش نکرده‌ایم؛ آنها در سرمای زمستان خود را به رود ارس رساندند تا در کنار برادران دینی خود در این سوی مرزها، سیم خاردارها را از مقابل خود برچیدند که این اقدام جزو اولین گام های نابودی کمونیست و شوروی تلقی می شود.
وی ادامه داد: زمانی که برادران آذری خود را به این سوی مرزها رساندند، تقاضایی جز قرآن کریم و مفاتیح نداشتند که این بهترین شاخص و معیاری است. این امر نشان می دهد که پس از 70 سال سرکوب کمونیستی هنوز مکتب قرآن در این منطقه زنده مانده و نفس می کشد.
در ادامه «رامیز ساری اف» کارشناس سیاسی جمهوری آذربایجان اظهار داشت: ملت آذربایجان پس از شهادت حاج قاسم سلیمانی گویا یک 19 ژانویه جدیدی را خلق کردند. شهادت این مرد آسمانی، مجددا هویت طلبی و بازگشت به اصل خویش را در دل‌های آذری‌های قفقاز روشن کرد.
وی ادامه داد: 19 ژانویه 1990 حرکت خودجوش مردمی به سمت پیوستن به هویت اسلامی خویش بود، اما پس از شهادت سردار سلیمانی مردم آذربایجان نشان دادند که علاوه بر هویت خواهی به دنبال گفتمان انقلاب اسلامی و مقاومت اسلامی نیز هستند و آن چیزی که امروز دشمنان اسلام به ویژه صهیونیست ها را در آذربایجان به واهمه و ترس انداخت.
این کارشناس سیاسی جمهوری آذربایجان تصریح کرد: متأثر شدن ملت مسلمان آذری از شهادت حاج قاسم سلیمانی بود که این موضوع هم در فضای حقیقی و هم در فضای مجازی کاملا آشکار و نمود داشت.
ساری اف اظهار داشت: برخی بر این باورند دولت وقت شوروی سوسیالیستی، عمدا راه را باز کرد تا مردم آذری خود را به ایران اسلامی برسانند تا ارتش سرخ شوروی بهانه ای برای ورود به باکو پیدا کرده و جنایت 20 ژانویه سال 1990 را رقم بزنند، اما این سخن درست نیست، بلکه عکس قضیه صادق است.
وی ادامه داد: آنها از حرکت مردم آذربایجان به طرف ایران و از شدت اجتماع هراسناک و به شدت عصبانی بودند و برای ارعاب مردم و جلوگیری از قیام آنها به دستور دفتر سیاسی حزب کمونیست و شخص گورباچف، واحدهای نظامی وسیعی را از سایر مناطق شوروی به دروازه های باکو انتقال و ارتش سرخ شبانه وارد باکو شد و مردم را در 20 ژانویه قتل عام کردند که در این جنایت 135 نفر کشته و بیش از 700 نفر زخمی شدند.