تاریخ : شنبه 26 بهمن 1398
کد 66058

آینده آذربایجان و ارمنستان از 2020 تا 2030

الکساندر یِرماکُف : دستورکار سیاسی داخلی ارمنستان و جمهوری آذربایجان، موضع گیری غیرمنعطف آنها، درگیری های منظم و نظامی سازی طرفین درگیری، هر امیدی به توافق در کوتاه مدت را از بین می برد. سناریوی خوش بینانه این است که تلاش روسیه برای حفظ تعادل و روابط خوبش با هر دو طرف و از درگیری جدی در دهه آینده جلوگیری کند.
به گزارش آران نیوز، اندیشکده «شورای روابط بین المللی روسیه» که یک محفل آکادمیک و دیپلماتیک غیرانتفاعی  است، مقاله ای به قلم الکساندر یِرماکُف، تحلیلگر و کارشناس نظامی، درباره چالش های منطقه اوراسیا در دهه پیش رو منتشر کرده است در بخشهایی از این مقاله که مربوط به کشور های جمهوری آذربایجان و ارمنستان  است آمده است :
یکی دیگر از مسائل مهم در منطقه قفقاز، درگیری  قره باغ است. بر خلاف بسیاری از دیگر اختلافات ارضی که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی فروکش کردند، این یکی هنوز ادامه دارد و نیروهای ویژه مرزی در مرز بین جمهوری به رسمیت شناخته نشده قره باغ و جمهوری آذربایجان چندین مرتبه درگیر شده اند. درگیری های شدید آوریل 2016، معروف به جنگ چهار روزه، خسارات های سنگینی در پی داشت (برخی شمار کشته شدگان را بیش از 100 نفر تخمین زدند) و نهایتا  شکل مرز را به نفع جمهوری آذربایجان تغییر داد.
طرفین این درگیری به طور فعالانه به نظامی سازی ادامه می دهند؛ اگرچه، با توجه به تفاوت های جدی در پتانسیل های اقتصادی، توانایی های جمهوری آذربایجان خیلی بیشتر است: این کشور مقادیر قابل توجهی پهپاد پیشرفته، وسایل نقلیه زرهی، سامانه های چند پرتاب موشکی و حتی موشک های تئاتر خریداری کرده است. جمهوری آذربایجان به طور عمده سلاح و تجهیزات نظامی خود را از اسرائیل، ترکیه، بلاروس و روسیه خریداری می کند. ارمنستان اغلب روسیه و بلاروس را به دلیل همکاری نظامی فعال با جمهوری آذربایجان مورد انتقاد قرار می دهد و آن را چیزی جز خیانت از سوی اعضای سازمان پیمان امنیت جمعی نمی داند. با این وجود، شکی نیست که جمهوری آذربایجان می تواند راه ‌های دیگری برای دستیابی به این قبیل تسلیحات بیابد و روابط دوستانه آن با روسیه از جمله عوامل اصلی مهار درگیری بوده است.
همین مساله درباره پایگاه نظامی روسیه در ارمنستان و تحویل سلاح های ساخت روسیه به این کشور با قیمت های داخلی روسیه و با استفاده از وام های ترجیحی صدق می کند. ارمنستان سامانه های موشکی اسکندر روسی را دریافت کرده و به زودی اسکادران کوچکی از جنگنده های «سوخو-30اس ام» تحویل خواهد گرفت که با توجه به صحنه محلی عملیات، نمی توان آن را غیر از خرید موقعیت، توصیف کرد.
دستورکار سیاسی داخلی ارمنستان و جمهوری آذربایجان، موضع گیری غیرمنعطف آنها، درگیری های منظم و نظامی سازی طرفین درگیری، هر امیدی به توافق در کوتاه مدت را از بین می برد. سناریوی خوش بینانه این است که تلاش روسیه برای حفظ تعادل و روابط خوبش با هر دو طرف و از درگیری جدی در دهه آینده جلوگیری کند.
مترجم: طلا تسلیمی
  • نوشته شده
  • در شنبه 26 بهمن 1398
captcha refresh