سفر مقامات بلند پایه ارمنستان به سرزمینهای اشغالی از سال ۱۹۹۴ تاکنون نشان از نگاه بلند مدت مقامات ارمنی به برقراری ارتباطات سیاسی و اقتصادی با این رژیم دارد و در این سالها توافقنامههای زیادی در زمینههای مختلف بین طرفین منعقد شده است.
به گزارش آران نیوز به نقل از تسنیم؛ اقدام دولت ارمنستان به منظور افتتاح سفارت در فلسطین اشغالی و اعزام سفیر خود به تلاویو نشان میدهد در طول سالهای اخیر، مناسبات دیپلماتیک بین ارمنستان و رژیم صهیونیستی به صورت قابل توجهی توسعه یافته و روابط آنها وارد مرحله جدیدی شده که بی شک این مساله در تضاد با منافع منطقه ای جمهوری اسلامی ایران بوده و اعتراضات قابل توجهی به این رفتار مغایر با اصول همسایگی ارمنستان صورت گرفته است.
در همین زمینه میزگرد علمی با موضوع "مخاطرات توسعه روابط ارمنستان با رژیم صهیونیستی" با حضور تعدادی از پژوهشگران و سخنرانی بهرام امیر احمدیان استاد دانشگاه و برهان حشمتی پژوهشگر ارشد مسائل قفقاز در تهران برگزار شد.
در این میزگرد، امیراحمدیان با اشاره به برخی اهداف ارمنستان در تحکیم روابط با رژیم صهیونیستی تصریح کرد: اگر همین امروز ایران مرزهای خود را با کشور ارمنستان مسدود کند دولت این کشور با مشکلات بسیار جدی روبه رو خواهد شد.
این استاد دانشگاه ارمنستان را در محیط بین الملل کشوری کم تاثیر و در عین حال پر ادعا توصیف و تاکید کرد: این کشور با چاپ و انتشار برخی نقشه های مجعول تحت عنوان ارمنستان بزرگ به دنبال بازتعریف آنچه بعنوان امپراطوری ارمنی! در قرن اول میلادی از آن یاد می کنند است. ارامنه با مطرح کردن ادعای حکومت از دریا تا دریا (دریای سیاه - دریای مدیترانه - دریای خزر) به دنبال اهداف واهی توسعه طلبانه هستند و حتی این مطالب را در کتب آموزشی و نقشه های رسمی کشورشان آورده اند و بخش هایی از ایران را به عنوان ارمنستان بزرگ نشان داده اند و حتی در کتابی نیز که در ایران منتشر کرده اند همین نقشه ادعایی آنها منعکس شده که شاید بی توجهی یا عدم دقت باعث آن بوده است.
امیر احمدیان افزود: مقامات ارمنی اخیراً نیز در خصوص نقش تاثیرگذار خود در جاده ابریشم ادعاهایی را مطرح کرده اند که حاکی از داشتن افکار خطرناکشان در آینده منطقه است و ارتباط با رژیم صهیونیستی نیز در همین راستا قابل ارزیابی است و البته طبیعی است در صورت بروز هرگونه اشتباه عملیاتی توسط ارمنستان، پاسخ جمهوری اسلامی ایران قاطع خواهد بود و علاوه بر آن خود رژیم صهیونیستی هم در حد و اندازه جمهوری اسلامی ایران نیست.
وی به سفر مقامات بلند پایه ارمنستان به سرزمین های اشغالی از سال 1994 تاکنون اشاره کرد که نشان از نگاه بلند مدت مقامات ارمنی به برقراری ارتباطات سیاسی و اقتصادی با این رژیم دارد و در این سالها توافقنامه های زیادی در زمینه های دانشگاهی، گمرکی،کنسولی و سایر موارد داشته است و اخیراً هم سفیر ارمنستان در سرزمین های اشغالی مستقر شده که نشان دهنده توسعه روابط است.
این استاد دانشگاه، اشغال منطقه قره باغ توسط ارمنستان را نیز بر خلاف موازین و مقررات بین المللی دانسته و تصریح کرد: ارمنستان حدود 3 میلیون و جمهوری آذربایجان 9 میلیون جمعیت دارند و به هیچ عنوان از لحاظ نظامی قابل قیاس با جمهوری آذربایجان نیست و اگر روسیه مانع نشود آذربایجان می تواند سریعاً مناطق اشغالی خود را آزاد کند.
امیراحمدیان در ادامه به نقش بی تاثیر گروه مینسک در مناقشه قره باغ اشاره و یاد آوری کرد که آذری ها باید در این زمینه تامل کنند.
تلاش رژیم صهیونیستی برای نفوذ در مرزهای ایران
برهان حشمتی پژوهشگر ارشد مسائل قفقاز نیز از دیگر حاضران در این نشست بود که طی سخنانی اهداف و انگیزه های اصلی رژیم صهیونیستی در ایجاد روابط دیپلماتیک با ارمنستان را تلاش برای افزایش نفوذ در جوار مرزهای ایران و اعمال فشارهای سیاسی و اقتصادی و کمک به اجرای سیاستهای آمریکا در منطقه قفقاز جنوبی و برخورداری از حمایتهای این کشور دانسته و اضافه کرد: طی چند ماه گذشته ارمنستان عادی سازی روابطش را با رژیم صهیونیستی اعلام کرده و سفیر این کشور در تلاویو مستقر شد و حتی یک مصاحبه ای هم در خصوص ارتباط با رسانه های اسرائیلی داشته و در آن مصاحبه عنوان کرده که برخی اظهار نظرهای طرف ایرانی نمی تواند بر توسعه روابطمان تاثیرگذار باشد. البته مقامات ایران اعتراضات قاطعی نسبت به این مسئله داشتند، حتی برخی از دانشجویان ایرانی مقابل سفارت ارمنستان تجمع کرده و شعارهایی را بر ضد رژیم نژاد پرست صهیونیستی سر داده اند که در رسانه های ارمنستان و آذربایجان هم انعکاس زیادی داشت.
در پایان این میزگرد تأکید شد: طیف غربگرای حاکم در ارمنستان به این نتیجه رسیده که افزایش روابط با رژیم صهیونیستی می تواند به تامین منافع آن ها کمک و مشکلات شان را برطرف کند و البته سایرکشورهای قفقاز جنوبی [جمهوری آذربایجان و گرجستان] نیز پیش از این با چنین برداشتی در مسیر توسعه روابط با این رژیم حرکت کرده و در طول سال های گذشته سعی کردهاند به رژیم صهیونیستی نزدیک شوند و حتی به آن اتکا کنند. اما توسعه روابط و اتکاء به صهیونیست ها نه در گرجستان و نه در جمهوری آذربایجان به حل هیچ مشکلی کمک نکرده است.
نه جمهوری آذربایجان توانسته برغم خریدهای کلان تسلیحاتی از رژیم صهیونیستی، موضوع قره باغ را به نفع خود حل کند و نه گرجستان توانسته است با اتکاء به حمایت های رژیم صهیونیستی کوچکترین تغییری در مسئله اوستیا و آبخازیا به نفع خود ایجاد کند.
برعکس، با دخالت های رژیم صهیونیستی در مسئله قره باغ از طریق فروش گسترده تسلیحات به جمهوری آذربایجان، بحران قره باغ بیش از پیش پیچیده تر شده است، به گونهای که هم اکنون باکو نه امکان حل نظامی بحران قره باغ را دارد و نه زمینهای برای گفتگوی سیاسی نتیجه بخش و واقعی برای حل بحران قره باغ و آزادسازی سرزمین های اشغالی باقی مانده است.
آنچه مسلم است این که تصمیم اشتباه و غیرکارشناسی دولت ارمنستان علاوه بر اینکه در تضاد اساسی با منافع جهان اسلام و منافع مردم مظلوم فلسطین قرار داشته و بر ثبات و امنیت منطقه نیز تاثیر منفی خواهد گذاشت، با منافع ملی دراز مدت ارمنستان نیز همخوانی نداشته و ارمنستان را به شریک جنایتهای رژیم صهیونیستی تبدیل می کند.