آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

به گزارش آران نیوز به نقل از سایت ارمنی پارس تودی؛در این نشست بهرام امیر احمدیان از کارشناسان منطقه قفقاز معتقد است: جمهوری اسلامی ایران به اندازه ای توانمند و بازدارنده هست که روابط ارمنستان – رژیم اسرائیل بتواند بر منافع تهران در منطقه قفقاز تأثیر بگذارد.
وی اسرائیل را در حد و توان قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران ندانست و گفت روابط اقتصادی ارمنستان با اسرائیل هم در مقایسه با روابط تجاری تهران – ایروان ناچیز است و از این رو ارمنستان با احتیاط روابط خود با رژیم صهیونیستی را دنبال می کند. بر اساس نظر کارشناسان این نشست، رژیم صهیونیستی که به عنوان یک غده سرطانی شناخته می شود برای پنهان کردن خوی اشغالگری خود و خارج شدن از وضعیت انزوای منطقه ای تلاش می کند به کشورهای منطقه بویژه کشورهای کوچک نزدیک شود و از آنها علیه ایران سوء استفاده کند. نزدیکی به چنین رژیمی با ماهیت استکباری نمی تواند بدون پیامد باشد. پیامد اولیه آن نفوذ اسراییل به ساختارهای امنیتی کشورهاست. در سال 2019 بود که حکومت ارمنستان اعلام کرد در راستای افزایش روابطش با اسرائیل به دنبال بازگشایی سفارت در قدس اشغالی است. رژیم اسرائیل به عنوان شریک تجاری و امنیتی باکو شناخته می شود و روابط نزدیک ارمنستان با این رژیم نمی توانست حساسیت جمهوری آذربایجان را بر نیانگیزد.
همچنین ارمنستان به عنوان همسایه هم مرز ایران بدون شناخت حساسیت جمهوری اسلامی ایران و کشورهای اسلامی مسیر مبهم و اشتباهی را دنبال کرد. ارمنستان که در خشکی محصور است و از اقتصاد پویایی هم برخوردار نیست تاوان سنگین چنین روابطی را نمی تواند ندید بگیرد. کارشناسان معتقدند که نفوذ رژیم صهیونیستی به ارمنستان و جمهوری آذربایجان به عنوان کشورهای طرف مناقشه قره باغ حل این مناقشه را پیچیده تر خواهد کرد. از یک سو با دامن زدن به رقابتهای منطقه ای برای فروش سلاح بیشتر به طرفین مناقشه وضعیت را بغرنج تر و از سوی دیگر مناقشه قره باغ را که یک مناقشه ارضی است به منازعه دینی و قومی تبدیل کرده، تنظیم مناقشه قره باغ را به یک بحران دائمی تبدیل می کند . در شدت گرفتن درگیریها در سال 2016 و 2020 در خط تماس نیروهای ارمنستان و آذربایجان دستگاه جاسوسی و لجستیکی اسرائیل نقش داشته اند.  به همین علت،  طرفین بیشتر رو در روی هم وارد بازی خطرناک تری شده اند و اگر در گذشته امیدی به همگرایی های منطقه ای و استفاده از پتانسیل های منطقه ای برای حل مسالمت آمیز مناقشه قره باغ وجود داشت، با کشانده شدن پای رژیم صهیونیستی به قفقاز این منطقه دیگر روی آرامش نخواهد دید.