آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

به گزارش آران نیوز به نقل به نقل از سیا.آذ/ اگر نیم نگاهی به تقویم بیندازیم خواهیم دید چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران فرا رسیده است؛ انقلابی که در دنیای دو قطبی دهه 80؛ بر پایه ارزش های الهی و بدون حمایت شرق یا غرب به وجود آمد و کمتر کسی به پیروزی یا تداوم حیات آن باور داشت. فوریه هر سال که فرا می رسد، شورو شوق مرم ایران در ایام پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 تکرار می شود و امسال نیز مردم ایران در شرایط کرونایی سالگرد انقلاب اسلامی را جشن می گیرند.
کارتر رئیس جمهور دموکرات آمریکا تنها یک سال قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، درجریان  سفرش به تهران، ایران تحت حکومت محمد رضا شاه پهلوی را «جزیره ثبات» در یکی از پر آشوب ترین نقاط جهان خواند ولی چندی نگذشت که این جزیره ثبات توسط مردم ایران و مخصوصا تبریزی ها به کابوسی برای غرب تبدیل گردید و نظم حاکم بر مناسبات جهانی را با چالشی جدی مواجه ساخت که آثار آن تا امروز تداوم یافته و اکنون «جوبایدن» دموکرات، یکبار دیگر در دو راهی تکرار سیاست خارجی شکست خورده گذشته آمریکا در قبال ایران یا تصحیح آن قرار گرفته است .
در تحلیل دلایل پیروزی انقلاب اسلامی و تداوم آن ، عوامل متعددی مانند رهبری بی نظیر امام خمینی ( ره) و سپس آیت الله خامنه ای، اشتباه محاسباتی رژیم پهلوی در اتکاء به قدرتهای بزرگ، فساد دربارشاه ایران، مشکلات اقتصادی مردم و… قابل اشاره هستند ولی آنچه زمینه ساز اصلی پیروزی انقلاب اسلامی محسوب می گردد، حضور حداکثری مردم ایران در صحنه انقلاب اسلامی به منظور دفاع از ارزش های اسلامی و عالمان مذهبی می باشد که ریشه این حضور به اقدامات ضد مذهبی رژیم پهلوی مانند برگزاری جشن های  2500 ساله در تخت جمشید شیراز، ترویج بی بند و باری، بی احترامی به علما از جمله دستگیری و تبعید چندین ساله امام خمینی به  خارج از کشور و… باز می گردد و البته در این میان میزان تاثیر گذاری مردم برخی شهرها مانند تهران، قم و تبریز قابل قیاس با نقش سایر مناطق ایران نیست و اساسا اندیشمندانی که پیرامون انقلاب اسلامی مطالعه می نمایند قیام نهم ژانویه 1978 مردم قم و قیام 18 فوریه 1978 مرم تبریز را زمینه ساز اصلی پیروزی انقلاب تحت زعامت امام خمینی ( ره) در فوریه 1979 قلمداد می نمایند.
قیام خونین و سرنوشت ساز « نهم ژانویه 1978 » مردم قم در اعتراض به مقاله توهین ‌آمیز روزنامه اطلاعات علیه امام خمینی (ره) ضربه بسیار مهلکی بر پیکره رژیم پهلوی بود ولی رژیم منحوس پهلوی تلاش می کرد با به فراموشی سپردن آن، ستون‌ های بنای پوسیده استبدادی خویش را بر کالبد ایران محکم کند که طوفان دیگری به پاخاست و همه رویا های کاذب طاغوت را به کابوس مبدل کرد، در حالی که برنامه‌ ریزان و اطرافیان شاه، پیش بینی می کردند با سرکوب مردم قم، ایران دیگر مطیع رژیم پهلوی است، اما تنها ۴۰ روز بعد از آن  حادثه خونین، خون انقلاب و نهضت در رگ ‌های دیار آذربایجان و زادگاه مبارزان و عالمان یعنی تبریز، جاری شد.
تبریز نخستین پایتخت شیعه است، مناره ‌های مسجد صاحب ‌الامر، روزی را که اولین بار اذان شیعی به دستور شاه اسماعیل صفوی از آن سر داده شد و سکه ها به نام علی بن ابیطالب (ع) ضرب شدند، نیک به یاد دارد. هنوز گویی صدای ستارخان (سردار ملی) بر در و دیوار این شهر ضبط است که گفت: « من می‌خواهم ۷۲ اقلیم زیر بیرق امیرالمؤمنین و حضرت عباس باشند، شما از من می‌خواهید زیر بیرق روس و انگلیس بروم » و… آری تبریز همچون همیشه  در فوریه 1978 نیز خوش درخشید تا در فوریه 1979 آزادی، استقلال و جمهوری اسلامی را به کل ملت بزرگ ایران هدیه کند.
عصر 17 فوریه 1978؛ جنب و جوش محسوسی آذربایجان را فراگرفته بود، بازار تبریز در تکاپو بود و تلاش می شد از طریق برگزاری مراسم چهلم شهدای قیام مرم قم، روند رو به رشد انقلاب اسلامی تداوم یابد. در داخل دانشگاه تبریز نیز برخی دانشجویان برنامه‌ فردا را در گوش هم زمزمه می‌ کردند.شهید قاضی طباطبایی، روحانی مجاهد و مبارز آن دوران، در نقش روشنگری عالیقدر، همه این حرکت‌ها و جنب ‌وجوش‌ ها را هدایت می‌کرد، او قصد داشت نخوت و رخوت حاصل از سرکوب قیام خونین مردم شهر قم که استبداد طاغوت را فرا گرفته بود بزداید و رویای نحس حکومت پهلوی را به کابوسی وحشتناک برای این رژیم وابسته تبدیل سازد.
«شهید قاضی» مقدمات برگزاری آئین اربعین شهدای شهر قم را با هدف احیای دوباره مبارزه علیه طاغوت فراهم کرد. مکان این مراسم مسجد قیزللی تبریز در روز ۲۹ بهمن( 18 فوریه) بود.«قیزللی» یکی از مساجد مرکزی و مهم وقت تبریز بود که به کانون معترضین و مبارزین مبدل شده بود، ساعتی نگذشت که ماموران رژیم، از هدف اصلی تجمع‌کنندگان آگاه شدند، بنابراین فرماندار نظامی شهر با گسیل نیروهای خود به محل مسجد قیزللی از ورود عزاداران به داخل مسجد جلوگیری کرد، اما کار به همین جا ختم نشد، چرا که توهین یکی از نظامیان به این مکان مقدس به منزله‌ جرقه‌ای بود که بر انبار باروت زده باشند، «تجلا» آن دانشجوی متعهد و مبارز، سکوت را جایز ندانست و با اعتراض خشمگین خویش، به عنوان اولین شهید قیام 18 فوریه بهمن مردم تبریز در تاریخ جاودانه شد. با شهادت این دانشجو، قیام بزرگ مردم تبریز علیه رژیم شاه و حمایت از انقلاب اسلامی شدت گرفت و در آن روز  پیکر ۱۳ آلاله سرخ دیگر نیز بر زمین افتاد تا به عدد ۱۴ معصوم، ۱۴ پیرو عاشق و شیفته آذربایجانی دین و ایمان و ایران، در خون خویش غلطان شوند و چراغ فروزان مبارزه و آزادی خواهی که می‌رفت، روبه افول گذارد، دوباره برافروخته شده و در نهایت بیرق سرخ شهادت، استقلال و دین مداری بار دیگر بر سرتاسر ایران به اهتزاز درآید.
«تبریز» در 18 فوریه  1978 ثابت کرد که به راستی پرچمدار عزت‌ خواهی و دیانت و ظلم ستیزی است. امام خمینی ( ره) پس از قیام مردم تبریز در پیامی فرمودند: « سلام بر اهالی شجاع و متدین آذربایجان عزیز! درود بر مردان برومند و جوانان غیرتمند تبریز!…. من نمی دانم با چه زبانی به اهالی محترم تبریز و به مادران داغدیده و پدران مصیبت کشیده تسلیت بگویم؛ با چه بیان این قتل عام های پی در پی را محکوم کنم. به شما اهالی معظم آذربایجان نوید می دهم، نوید پیروزی نهایی. شما آذربایجانیان غیور بودید که در صدر مشروطیت برای کوبیدن استبداد و خاتمه دادن به خودکامگی و خودسری سلاطین جور بپاخاستید و فداکاری کردید…»
آیت الله خامنه ای نیز هر سال در سالروز قیام 18 فوریه 1978 مردم تبریز با مردم آذربایجان ملاقات نموده و این قیام را زمینه سازی اصلی پیروزی انقلاب اسلامی معرفی می کنند. ایشان در ملاقات دو سال قبل خود در خصوص قیام خونین مردم تبریز گفتند: « اگر این قیام پرعظمت نبود، به احتمال زیاد حادثه 19 دیِ قم فراموش و مسیر تاریخ کشور عوض می‌شد، بنابراین تبریزی‌ ها با قیام و فهم درست و اقدام به موقع توانستند حرکت عظیمی را به وجود آوردند که آن حرکت به 22 بهمن 57(11 فوریه 1979) و پیروزی انقلاب اسلامی منتهی شد.»
بدیهی است نقش مردم آذربایجان و تبریز در پیروزی و حیات طیبه انقلاب اسلامی ایران محدود به قیام 18 فوریه 1978 نیست و این مردم همواره در خط مقدم انقلاب اسلامی و دفاع از آن حاضر بوده اند که ایثار و از جان گذشتگی قهرمانان آذربایجانی مانند شهید باکری ها و یاغچیان ها و تجلایی ها و باقری ها و… در جنگ تحمیلی صدام علیه ایران نمونه دیگری از این موضوع است.
به هر حال در شرایط کنونی؛ انقلاب اسلامی ایران همچنان زنده و پویا حرکت کرده و نقش مهم و غیر قابل انکاری در مناسبات منطقه ای و جهانی دارد و دشمنانی که در فکر از بین بردن این انقلاب هستند به تدریج به زباله دان تاریخ می پیوندند که یکی از آخرین نمونه های آن سرنوشت خفت بار« ترامپ» بود که از هیچ دشمنی با مردم ایران دریغ نکرد و حتی شخصا دستور ترور سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی را صادر کرد ولی بر خلاف انتظار او و همفکرانش، شهادت این فرمانده بزرگ زمینه ساز افزایش قدرت، وحدت و پیوند بین مردم و نظام سیاسی در ایران گردیده است و جمهوری اسلامی ایران همچنان با نفی هر گونه ظلم و اشغال و تجاوز در کانون مبارزه با تروریسم و اشغالگری قرار گرفته است  که حمایت همه جانبه رهبر عالی، دولت و ملت ایران از حقانیت جمهوری آذربایجان در جنگ 44 روزه اخیر و همچنین پشتیبانی بی نظیر ایران از جمهوری آذربایجان در جنگ اول قره باغ که اسناد و واقعیت های آن به تدریج آشکار می گردد نمونه هایی از حقیقت خواهی و عدالت طلبی انقلاب اسلامی مردم ایران محسوب می گردد.
مولف: آیسل ممد اوا