آخـرین اخــبار، تحلیـل هـا و مقـالات در خصـوص منطـقه قفــقاز

در این گزارش به نقل از برخی منابع آمده است که این موضوع «گامی مهم در توسعه هوانوردی ایران» است، جایی که تحویل اولیه سوخو-۳۵ از قرارداد فعلی، توانایی نیروی هوایی ایران را افزایش داده است.
به گزارش این رسانه اوکراینی به نظر می‌رسد در ابتدا ایران زیرسیستم‌های تولید شده قبلی، قطعات و سایر قطعات را برای مونتاژ محلی دریافت می‌کند تا در نهایت توانایی تولید کامل خود را توسعه دهد.

میدل ایست اسپکتیتور هم در خبری مدعی شده دو فروند سوخو-۳۵ به شکل قطعات به ایران تحویل داده شده و قرار است توسط مهندسان ایرانی مونتاژ و برای استفاده آماده شوند.

بر اساس گزارش کی یف پست، مجوز روسیه به ایران که اجازه ساخت ۷۲ فروند Su-۳۵ و تعداد نامعلومی Su-۳۰ را می‌دهد، در جریان نشست بریکس که از ۲۲ تا ۲۴ اکتبر در کازان روسیه برگزار شد، نهایی شد.

این تعداد هواپیمای مدرن نه تنها نیرو‌های مسلح ایران را تقویت می‌کند، بلکه باعث ایجاد مشاغل جدید و توسعه صنعت هوانوردی آن می‌شود. همچنین وابستگی تهران به تامین تجهیزات نظامی خارجی را کاهش خواهد داد و به آن اجازه می‌دهد تا تأثیر تحریم‌های بین‌المللی را که تحت آن عمل می‌کند، کاهش دهد. مشخص نیست که آیا ترتیبات مجوز به ایران این حق را می‌دهد که هواپیما برای صادرات به کشور‌های ثالث تولید کند یا خیر.

سوخو-۳۰ و سوخو-۳۵، دو تا از پیشرفته‌ترین جنگنده‌های چندمنظوره روسیه هستند که توسط ناتو به‌عنوان جنگنده فلانکر (Flanker) نیز تعیین شده است. آنها ویژگی‌های مشترک زیادی دارند، اما تفاوت‌های کلیدی دارند که برای ماموریت‌های مختلف مناسب است.

سوخو-۳۰ یک جنگنده دو سرنشین، دوربرد و چند منظوره است که آن را برای انواع وظایف رزمی از جمله منع هوا به هوا و ماموریت‌های جنگی در هر شرایط جوی مناسب می‌کند.

سوخو-۳۵، که خود توسعه یافته مذل سوخو-۳۰ است، با استفاده از موتور‌های قوی‌تر، سیستم‌های مقابله‌ای الکترونیکی پیشرفته‌تر، و سیستم‌های هوایی پیشرفته‌تر، هواپیما را با تشخیص دوربرد، اکتساب و ردیابی چندین هدف بسیار قابل مانور می‌کند.

وب سایت Military Watch در سال ۲۰۲۰ گزارش داد که سوخو در حال کار بر روی توسعه یک هواپیمای “Super Flanker” است که بهترین عناصر سوخو-۳۰ و سوخو-۳۵ را تا سال ۲۰۲۷ در یک مدل واحد ترکیب کند.