سرویس آذربایجان/خبرگزاری آران
عارف محمدزاده
بعد از وقوع حادثه معروف به 11 سپتامبر، آمریكا افغانستان و عراق را مورد تهاجم قرار داد و این دو كشور را اشغال كرد. علی‌رغم اینكه آمریكا از قدرت نظامی گسترده‌ای برخوردار است، اما بدون همكاری دولت‌های وابسته در منطقه به آسانی نمی‌توانست افغانستان و عراق را اشغال كند. در جریان حمله آمریكا و متحدانش به افغانستان و عراق، دولت باكو نقش مهمی ایفا كرد. بدینگونه كه به دستور حیدرعلی‌اف:
1ـ فرودگاههای جمهوری آذربایجانبخصوص فرودگاه باكو برای انجام عملیات در اختیار نیروی هوایی آمریكا قرار گرفت و حتی فرودگاه ویژه‌ای در مسیر خط لوله باكو ـ جیهان برای هواپیماهای نظامی احداث شد.
2ـ برخی پادگانها و مراكز نظامی (زمینی) نیز در اختیار سربازان آمریكا قرار گرفت. صدها تن از سربازان آمریكا در حومة باكو و برخی پادگانهای دیگر مستقر شدند.
3ـ سازمان سیا بازداشتگاه ویژه‌ای در داخل ساختمان وزارت امنیت باكو ایجاد كرد و افراد مظنون را در نواحی مختلف دستگیر و به این بازداشتگاه منتقل كرده و تحت شكنجه‌‌ها و بازجویی‌ها قرار داد. وجود بازداشتگاه مخفی سیا در ساختمان وزارت امنیت باكو، توسط برخی از مخالفان زندانی شدة دولت باكو در وزارت امنیت و نیز نشریات اروپایی فاش شد.
4ـ صدها تن از نیروهای نظامی دولت باكو، برای شركت درعملیاتهای اشغالگرانه و كشتار مسلمانان افغانستان و عراق، به این كشورها اعزام شدند. تعداد این نیروها همواره در حال افزایش بوده است. اگرچه دولت باكو مدعی است كه تعداد این نیروها حدود چهارگردان (حدود سه هزار نفر) است، اما منابع مستقل اظهار می‌دارند كه دولت باكو به خاطر هراس از اعتراض افكار عمومی، همواره تعداد نیروهای اعزامی خود به عراق و افغانستان را بسیار كمتر از میزان واقعی اعلام می‌نماید. برای مردم جمهوری آذربایجانهمواره این سؤال مطرح است كه چرا دولت باكو، نیروهای ارتش را برای مبارزه با مسلمانان به عراق و افغانستان اعزام می‌كند، اما از هرگونه درگیری با نیروهای ارمنی جهت آزادی اراضی اشغال شده خودداری می‌ورزد؟
اخیراً دولت باكو تصمیم گرفته است كه ضمن افزایش نیروهای اشغالگر خود در افغانستان، نیروهای نظامی خود را از عراق خارج كند و طی ماههای اخیر عده‌ای نیرو از باكو به افغانستان اعزام شده است. دربارة این تصمیم باكو، نكات ذیل قابل توجه است:
ـ نخست اینكه در وضعیت و شرایط كنونی، خروج نیروهای اشغالگر از عراق و افزایش نیرو در افغانستان، سیاست اعلام‌شدة دولت آمریكا و متحدین غربی این دولت است. بنابر این همانگونه كه سیاست دولت باكو در اجرای عملیات اشغالگری در عراق منطبق با سیاست و منافع آمریكا بود، سیاست این دولت در افزایش نیروهای خود در افغانستان و خروج از عراق نیز با سیاست دولت آمریكا كاملاً منطبق است.
دوم اینكه، تاكنون بسیاری از دولت‌های سرسپرده و یا متحد آمریكا نیروهای خود را از عراق خارج كرده‌اند و هم‌اكنون دولت آمریكا نیز تلاش می‌كند، نیروهای خود را از عراق خارج كند، دولت باكو، نخستین دولت در جهان اسلام بود كه برای كمك به اشغالگران نیروی نظامی به عراق اعزام كرد و جزو آخرین دولت‌هایی است كه نیروهای خود را از عراق خارج می‌كند. آن هم در حالی كه آمریكا خود نیز در حال خروج از عراق است. به بیان روشن، خروج نیروهای اشغالگر باكو از عراق، با موافقت و توصیه آمریكا انجام می‌شود.
سوم اینكه؛ طی پنج سال حضور نیروهای اشغالگر دولت باكو در عراق، تاكنون تعدادی از این نیروها به هلاكت رسیده‌اند، مسوولیت خون هلاك‌شدگان و نیز مسلمانانی كه توسط نیروهای اعزامی باكو به عراق به شهادت رسیده‌اند، با دولت باكو می‌باشد.
چهارم اینكه؛ شركت در عملیاتهای اشغالگری در افغانستان و عراق و كشتار مسلمانان و غصب سرزمین‌های مقدس مانند كربلا و نجف، چه دستاوردی برای دولت باكو داشته است؟ طی مدت 5 سال كه نیروهای اعزامی باكو به عراق در حال كشتار مسلمانان كربلا و نجف بودند، مقامات باكو سرگرم دیدارها و مذاكره‌ها با مقامات ارمنی بودند. 5 سال است كه نیروهای اشغالگر باكو در افغانستان و عراق، مسلمانان را آماج آتش و گلوله قرار داده‌اند و 15 سال است كه مقامات باكو با ارامنه برای رسیدن به صلح مذاكره می‌كنند و اخیراً سرژ سركیسیان (رییس جمهور ارمنستان) و الهام‌علی‌اف در بیانیة معروف به بیانیه مسكو نیز تأكید كردند كه مسأله قره‌باغ را از طریق مذاكره حل خواهند كرد. آیا كسانی كه 15 سال است با ارامنه مذاكره می‌كنند، نمی‌توانستند نیروهای اشغالگر خود را به عراق و افغانستان اعزام نكنند و از آمریكا بخواهند كه مسایل خود را از طریق مذاكره با مسلمانان حل كند؟
پنجم اینكه؛ دولت باكو نه تنها به طور مستقیم شریك جنایات آمریكا در افغانستان و عراق است، بلكه در جنایت‌های گستردة صهیونیست‌ها در فلسطین و لبنان نیز مشاركت دارد. هم‌اكنون حدود نیمی از انرژی مورد نیاز رژیم صهیونیستی از طریق خط لولة باكو ـ جیهان تأمین می‌شود. یعنی هواپیماها و تانك‌هایی كه مسلمانان فلسطین و لبنان را به خاك و خون می‌كشند، سوخت خود را از منابع سواحل باكو تأمین می‌كنند. با توجه به مشاركت پنج ساله رژیم باكو در اشغال افغانستان و عراق، هیچ بعید نیست كه در صورت لزوم، این رژیم عده‌ای از سربازان خود را برای كمك به دولت صهیونیستی به فلسطین نیز اعزام كند.