تاریخ : شنبه 30 تير 1397
کد 61243

غربت قره باغ/منصورحقیقت پور

نایب رییس کمیسیون امنیت مجلس نهم در یادداشتی به تشریح وضعیت قره باغ پرداخته است

به گزارش  آران  نیوز به نقل از خبرگزاری خانه ملت، منصور حقیقت پور، نایب رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس نهم در یادداشتی به تشریح وضعیت قره باغ پرداخته است.

قره باغ قطعه ای از سرزمین مسلمانان سالهاست در اشغال تجاوزگران یاغی ارمنی قرار دارد. این جغرافیای اشغالی ۲۵٪ از خاک کشور مسلمان و شیعی آذربایجان را تشکیل می داد.

متجاوزان ارمنی با حمایت میدانی روسیه و چراغ سبز رضایت آمریکا و اسرائیل اقدام به اشغال قره باغ کردند، و اجتماع گروه مینسک نیز با چاشنی حمایت از تجاوز و فرسایشی کردن موضوع عملاً اشغالگری را تأیید کرده است.

با این وضعیت متجاوزان ارمنی جسورتر شده شهرکهای اطراف قره باغ را که در قائله اشغالگری تصرف کرده بودند نیز در اشغال نگه داشتند. امروزه دهها سال از آن واقعه می گذرد و سرزمین مسلمانان که همواره صدای اذان و مناجات و عزاداری از مأذنه های آن به گوش می رسید در تصرف ارامنه قرار گرفته است و گرد غربت بر دیواره ها و آسمان آن نشسته است.

دولت آذربایجان که دارای ظرفیت انسانی بیشتر و با انگیزه تری بود چرا نتوانست قره باغ را آزاد کند و آیا استمرار این حرکت به معنای رضایت آذربایجان به وضع موجود است.

سؤال اینجاست:

1) آیا توان دولت آذربایجان برای آزادسازی قره باغ کافی نبود؟

2) آیا استراتژی دولت آذربایجان برای نجات قره باغ صحیح انتخاب شد؟

3) آیا دولت آذربایجان اراده ای بر پایه توسعه تفکر آزادی منطقه بر پایه توان ملی نداشت؟

4) آیا دولت آذربایجان فریب دام سیاسی برای آزادسازی قره باغ و ترک میدان نبرد و جهاد را خورد و دهها سال است در این دام گرفتار است؟

5) آیا امکان فرار از این دام وجود دارد؟

و دهها سؤال که می بایست برای رمزگشایی غربت قره باغ مطرح و دردهای آن مداوا و مقدمات بازگشت این سرزمین اسلامی به جغرافیای جهان اسلام فراهم شود. اما به نظر می رسد علل عدم توفیق دولتمردان آذربایجان در آزادسازی قره باغ به عوامل ذیل مربوط باشد:  

1) عدم اهتمام ملی و دولتمردان جهت آزادسازی قره باغ؛

2) عدم تولید اراده ملی و اعتماد از پتانسیل مردمی برای آزادسازی قره باغ؛

3) گرفتار شدن دولت مردان آذربایجان در دام طرح سیاسی گروه مینسک؛

4) در اولویت قرار نگرفتن طرح دفاع همه جانبه در برنامه ریزی های ملی آذربایجان؛

5) احتمال وجود توطئه و تفاهم سیاسی پنهانی جهت حفظ و صلح موجود؛

6) عدم استفاده از ظرفیت های سیاسی، روانی و جهادی کشورهای همسایه و جهان اسلام

آذربایجان در زمینه بکارگیری این پتانسیل بزرگ غفلت کرد و در حال حاضر خسارت آن را می پردازد.

ظرفیتی که دولت سوریه از آن استفاده کرد و با استفاده از ظرفیت دوستان خود تمام توطئه های دشمنان را خنثی کرد و هم اکنون حاکم بر سرزمین خود است.

به هر حال عدم پرداختن به واقعیت هایی که باعث غربت پاره تن جغرافیای جهان اسلام یعنی قره باغ شده به این جهت است که مسئولان دولت آذربایجان بدانند در طول تاریخ باید به مردم مسلمان جهان پاسخ دهند و این لکه ننگ به نام نامی تمامی مسئولان آن کشور ثبت خواهد شد و توقع این است که در این شرایط حساس تاریخی مسئولان آذربایجان ورق را برگردانند و لکه ننگ را به مدال افتخار تبدیل نمایند.

مسئولان آذربایجان بدانند:

1) دولت بدجنس حاکم بر آمریکا با اقدامات خبیثانه خود و انجام معرکه مخملی جابجایی حکومت در ارمنستان را انجام داد و امروز حاکمان ایروان گوش به فرمان واشنگتن هستند؛

2) با اقدام فوق روسیه از ارمنستان عقب نشینی کرده است؛

3) دولت آمریکا طرح خود را در خصوص استقلال قره باغ ظرف ماههای آینده عملیاتی خواهد کرد؛

4) دولت دست نشانده حاکم بر ارمنستان به نظر آمریکا در خصوص قره باغ تمکین خواهد کرد؛

5) با اعمال برخورد قهرآمیز آمریکا با آذربایجان و یا اعمال سیاست های تشویقی، آذربایجان هم درخصوص اجرایی شدن طرح آمریکا مخالفت جدی نمی تواند داشته باشد؛

6) با استقلال قره باغ اولین اقدام آمریکا استقرار پایگاه نظامی جهت نزدیکتر شدن به مرزهای ایران و روسیه خواهد بود؛

7) حضور نظامی آمریکا در قره باغ و قفقاز جنوبی تهدید کننده امنیت ملی کشورهای ایران، روسیه، ترکیه و آذربایجان خواهد بود و قطعا اسرائیل و عربستان حامی این برنامه خواهند بود.  

در این مقطع تاریخی وظیفه خطیر دولت آذربایجان به هم زدن پازل دشمن است و این مهم با راهبردی های ذیل قابل تغییر است:

1) تغییر نگاه استراتژیک از امیدواری به گروه مینسک به سمت امیدواری به سمت اراده ملی؛

2) تولید اراده ملی مردم پایه جهت آزادسازی قره باغ؛

3) تقویت فوق العاده توان دفاعی کشور آذربایجان؛

4) تلاش در جهت استفاده از ظرفیت های مقاومتی و جهادی جهان اسلام جهت کمک به ظرفیت نظامی و دفاعی آذربایجان؛

5) اولویت قرار دادن آزادسازی قره باغ در برنامه ریزی ملی؛

6) محدود کردن تحرکات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی نوکران منطقه ای آمریکا شامل رژیم های حاکم بر اسرائیل و حجاز؛

7) استمداد از همسایگان آذربایجان جهت یاری رسانی به این کشور در دفاع از تمامیت ارضی؛

8) احیای روح دینداری مردم و ترک مخاصمه با تفکر دینی، زیرا دینداران مملکت آذربایجان، قره باغ را نخواهند فروخت .

  • نوشته شده
  • در شنبه 30 تير 1397
captcha refresh
برچسب ها